Via de blogroll op mijn eigen weblog kwam ik bij dit enthousiaste bericht over animoto op de Gone Bloggin' weblog van een "jazz-loving library technician". Deze "library technician" is nog maar pas begonnen met bloggen en Web 2.0, zo rond de tijd van onze eerste Discover Anything-bijeenkomst. Dat maakt de verhalen en ervaringen herkenbaar. Herkenbaarder dan de ervaringen van mensen die al jaren en jaren bezig zijn met Web 2.0-toepassingen en eigenlijk vinden dat het alweer achterhaald is: Web 3.0 en 4.0 komen eraan!
Maar terug naar mijn onderwerp: animoto combineert je foto's en filmpjes met muziek tot een soort promotie-filmpje. Het is gratis voor filmpjes tot 30 seconden. Het is moeilijk uit te leggen, maar op de site staat een introductie en er staan ook heel veel voorbeelden op.
Er is ook een animoto for education: helemaal gratis. De filmpjes kun je op een website of weblog publiceren, en ze verlevendigen een onderwerp. Het is geen presentatie, maar meer een soort promotiefilmpje. Misschien iets voor het Library Learning Centre? Foto's, filmpjes en muziek combineren tot een mooie impressie?
vrijdag 11 juni 2010
Stel je eigen RSS-feed samen bij de Volkskrant
Ik was dit nog nooit tegengekomen: bij de Volkskrant kun je zelf kiezen over welk onderwerp je RSS-feed moet gaan!
Ga op de homepage van de Volkskrant helemaal links onderaan naar de RSS-feeds. Kies het Overzicht van feeds, en klik daar op het RSS-symbooltje achter Nieuws op trefwoord. Je komt dan bij een RSS-feed voor het thema tour2008. Dit is niet erg interessant, want de Tour van 2010 begint al bijna, dus "nieuws" over die van 2008 is nogal achterhaald.
Maar het wordt wel interessant: vervang in de URL van de pagina tour2008 door je eigen trefwoord, en je krijgt een RSS-feed voor je eigen thema. Ik heb het geprobeerd met verkiezingen en dat werkt uitstekend! Voeg de RSS-feed aan je RSS-reader toe zoals je gewend bent, en je krijgt bericht over Volkskrant-artikelen over een onderwerp waarin jij geïnteresseerd bent.
Andere mogelijkheden zijn thema's als volkshuisvesting (heb ik eerder deze week gebruikt bij een korte RSS-demo bij het OTB) of verkeer. Hoger onderwijs levert ook goede resultaten op, en ik weet zeker dat er nog veel meer te bedenken is!
Ga op de homepage van de Volkskrant helemaal links onderaan naar de RSS-feeds. Kies het Overzicht van feeds, en klik daar op het RSS-symbooltje achter Nieuws op trefwoord. Je komt dan bij een RSS-feed voor het thema tour2008. Dit is niet erg interessant, want de Tour van 2010 begint al bijna, dus "nieuws" over die van 2008 is nogal achterhaald.
Maar het wordt wel interessant: vervang in de URL van de pagina tour2008 door je eigen trefwoord, en je krijgt een RSS-feed voor je eigen thema. Ik heb het geprobeerd met verkiezingen en dat werkt uitstekend! Voeg de RSS-feed aan je RSS-reader toe zoals je gewend bent, en je krijgt bericht over Volkskrant-artikelen over een onderwerp waarin jij geïnteresseerd bent.
Andere mogelijkheden zijn thema's als volkshuisvesting (heb ik eerder deze week gebruikt bij een korte RSS-demo bij het OTB) of verkeer. Hoger onderwijs levert ook goede resultaten op, en ik weet zeker dat er nog veel meer te bedenken is!
dinsdag 8 juni 2010
Het Discover Anything-traject
Vandaag was de laatste Discover Anything bijeenkomst. Ik ga beslist nog uitgebreider naar de nieuwe Dingen kijken (Instant Messaging, sociale netwerken, Twitter (microblogging) en mobiel internet), maar nu eerst een reactie op het Discover Anything-traject.
Wouter Gerritsma, de docent van vandaag begon met een wat trieste constatering: er is op de meeste weblogs niet veel gebeurd sinds de laatste bijeenkomst. Het is wel de bedoeling dat we experimenteren met Web 2.0 en daarover schrijven!
Toevallig hoorde ik net vanochtend ook van een collega dat er veel negatieve reacties op Discover Anything waren geweest. Mensen mopperden en waren ongeïnteresseerd. Achter elkaar zomaar twee "minder positieve" geluiden!
Met de constatering van Wouter kan ik het alleen maar eens zijn: het is vrij makkelijk na te kijken. De negatieve reacties op Discover Anything ben ik zelf niet tegengekomen. Ik hoorde van collega's vooral, dat ze het leuk vonden om van alles uit te proberen en dat ze zeker ook veel nieuws en interessants hadden ontdekt. Dan vraag je je wel af: "Waarom dan geen juichende berichten op alle weblogs?" Ik denk dat daar een paar oorzaken voor zijn:
Wouter Gerritsma, de docent van vandaag begon met een wat trieste constatering: er is op de meeste weblogs niet veel gebeurd sinds de laatste bijeenkomst. Het is wel de bedoeling dat we experimenteren met Web 2.0 en daarover schrijven!
Toevallig hoorde ik net vanochtend ook van een collega dat er veel negatieve reacties op Discover Anything waren geweest. Mensen mopperden en waren ongeïnteresseerd. Achter elkaar zomaar twee "minder positieve" geluiden!
Met de constatering van Wouter kan ik het alleen maar eens zijn: het is vrij makkelijk na te kijken. De negatieve reacties op Discover Anything ben ik zelf niet tegengekomen. Ik hoorde van collega's vooral, dat ze het leuk vonden om van alles uit te proberen en dat ze zeker ook veel nieuws en interessants hadden ontdekt. Dan vraag je je wel af: "Waarom dan geen juichende berichten op alle weblogs?" Ik denk dat daar een paar oorzaken voor zijn:
- Gebrek aan tijd: veel collega's willen graag meer doen aan Discover Anything, maar zijn er gewoon niet in geslaagd om er tijd voor vrij te maken. Ik zelf ben er pas echt toe gekomen toen ik een week vrij had en het regende, maar dat geluk heeft niet iedereen gehad.
Bovendien zit ik nu 's avonds in mijn vrije tijd aan mijn weblog te werken en dat vind ik zelf voor dit Discover Anything-traject niet erg, maar het lijkt me geen goed idee om voortaan structureel in mijn vrije tijd iets te doen wat bij mijn vaste werkzaamheden hoort. Ik kan me voorstellen dat mijn collega's dat ook niet allemaal willen of kunnen. - Overweldigd door nieuwigheden: vooral degenen voor wie alles of bijna alles echt nieuw was, hebben zoveel over zich heen gekregen dat ze niet meer weten waar ze moeten beginnen. Ik heb mensen gezien die het al lastig vonden om een Gmail-account aan te maken en die continu de weg kwijt waren in alle websites, Dingen, weblogs, vensters: dan is dit programma echt heel wat om te verwerken!
- Bescheidenheid: er zijn collega's die gewoon zo bescheiden zijn, dat ze niet denken dat ze iets te melden hebben. Ze denken dat anderen alles al geschreven hebben, en dat zij er niets interessants aan toe te voegen hebben.
(Wat dat over mij zegt, laat ik aan de beoordeling van anderen over...) - En tenslotte een puntje van kritiek op de organisatie: er had wel wat harder gepusht mogen worden! Aanmoediging/lichte drang is belangrijk als je een nieuwe gewoonte aan het aanleren bent, en die ontbraken. Er waren vier bijeenkomsten, maar tussen de bijeenkomsten hoorden wij niets van docenten, coaches, projectleider Discover Anything binnen de TU Delft Library, geïnteresseerde leidinggevenden, wie dan ook. Ik heb zelf welgeteld één reactie op mijn weblog gehad, van Marina Noordegraaf (de uitzondering), vlak na de tweede bijeenkomst, toen ik net mijn weblog opgezet had.
Nu ben ik heel erg benieuwd wat collega's, coaches, docenten en anderen hiervan vinden. Ik ben héél erg benieuwd of ik hier een reactie op krijg! Dat zou trouwens wel even wennen zijn, want ik ben dit weblog een beetje gaan beschouwen als mijn persoonlijke dagboek waarin ik alleen voor mezelf dingen opschrijf zonder dat iemand er iets van merkt. Zal dat veranderen of blijft het zo?
maandag 7 juni 2010
Het einde is nabij...
Dit klinkt nogal gruwelijk, maar is niet zo erg bedoeld als het klinkt. Toch is het wel waar: het einde van ons Discover Anything-traject is nabij. Ik vind het jammer, want ik ben gehecht geraakt aan mijn weblog en aan het uitproberen van allerlei nieuwe webtoepassingen.
Het is natuurlijk de bedoeling, dat na morgen niet alles ophoudt, maar dat we manieren vinden om Web 2.0 in ons werk in te bouwen. Ik hoop van harte dat dat gaat lukken. Ik zie mogelijkheden, maar het grootste probleem waar ik tegenaan loop, is nog steeds TIJD. Wanneer doe je dit soort dingen? "Even tussendoor": dat klinkt leuk, maar werkt (bij mij) in de praktijk niet. Nu heb ik het gevoel dat ik er tijd aan "mag" besteden, maar heb ik dat gevoel volgende week ook nog? Of valt het dan onder het kopje "tijdverspilling"?
Ik zou het in ieder geval heel jammer vinden als Discover Anything over een jaar alleen nog een vage herinnering is, een cursus die we ooit een keer gedaan hebben, maar waarvan we niet meer precies weten waar het allemaal over ging...
Het is natuurlijk de bedoeling, dat na morgen niet alles ophoudt, maar dat we manieren vinden om Web 2.0 in ons werk in te bouwen. Ik hoop van harte dat dat gaat lukken. Ik zie mogelijkheden, maar het grootste probleem waar ik tegenaan loop, is nog steeds TIJD. Wanneer doe je dit soort dingen? "Even tussendoor": dat klinkt leuk, maar werkt (bij mij) in de praktijk niet. Nu heb ik het gevoel dat ik er tijd aan "mag" besteden, maar heb ik dat gevoel volgende week ook nog? Of valt het dan onder het kopje "tijdverspilling"?
Ik zou het in ieder geval heel jammer vinden als Discover Anything over een jaar alleen nog een vage herinnering is, een cursus die we ooit een keer gedaan hebben, maar waarvan we niet meer precies weten waar het allemaal over ging...
woensdag 2 juni 2010
#11: mijn visie op Web 2.0
Dit is nog eens iets anders dan hier en daar iets uitproberen: het gaat nu om een Visie!
Ik kende veel Web 2.0 toepassingen in ieder geval al van naam, en sommige had ik ook al echt uitgeprobeerd. Ik heb tijdens de klantendag in 2008 een workshop over RSS gegeven en Karin Clavel gaf tijdens diezelfde klantendag een workshop over tagging (o.a. in Flickr, LibraryThing, delicious). Ik weet dus wat het is en hoe het werkt, maar gebruik het in mijn dagelijkse praktijk nauwelijks. Ik ga nog steeds liever af en toe bij een (nieuws)website langs, dan dat ik korte berichtjes in een RSS-reader zie: de RSS-berichtjes zijn saai en nodigen niet uit tot verder kijken, terwijl een homepage dat vaak wel doet.
Toch zie ik zeker toepassingen voor onze organisatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze website, dan zie je een statische en, als ik eerlijk ben, saaie homepage. Bovenaan wat nieuwsberichten en rechts wat banners, maar verder allemaal menu's en lijstjes die steeds hetzelfde blijven. Zelfs de nieuwsberichten zijn vrij saai: ze komen van een Organisatie (niet van een persoon) en zijn heel keurig geformuleerd. Niemand geeft een mening, niemand is enthousiast: het is allemaal feitelijke informatie.
Tijdens UGameULearn kwam een paar keer ter sprake, dat het goed was als een bibliotheek laat zien dat het geen grijs, onpersoonlijk gebouw is, maar dat er echte mensen werken. Een persoonlijke noot in de communicatie. Als je nu op de website kijkt, staat vrijwel nergens een naam bij, laat staan dat iemands persoonlijkheid eruit spreekt.
Het zou leuk en heel goed zijn, als we een weblog hadden waarop bibliotheek-medewerkers (bijvoorbeeld: informatiespecialisten, bibliotheekspecialisten, product managers) onder hun eigen naam, liefst ook met foto erbij, nieuws brengen. Een informatiespecialist kan bijvoorbeeld een nieuwe database aankondigen, en dan niet heel kaal "vanaf 1 januari hebben we toegang tot database X", maar
Het lijkt mij het beste om als bibliotheek één weblog te hebben waaraan een groep medewerkers meewerkt, en niet een eigen weblog voor iedere medewerker. Als er meer mensen aan werken, is het makkelijker om regelmatig (liefst dagelijks) een nieuw bericht te plaatsten. Je kunt dat enigszins plannen: er zijn best berichten te bedenken (tips en tricks voor zoeken, bijvoorbeeld) die je van tevoren zou kunnen schrijven, zodat er altijd wat voorraad is. Je krijgt ook een afwisselender weblog: verschillende mensen die vanuit verschillende oogpunten in verschillende stijlen over verschillende onderwerpen schrijven. Ik vind dat een groot voordeel! Een weblog van een enkele schrijver kan geweldig zijn, als de schrijver goed is en vaak interessante dingen te melden heeft. Maar laten we er voorlopig vanuit gaan, dat wij geen ster-schrijvers zijn en bovendien ook veel andere dingen te doen hebben. Af en toe een aardig stukje is te doen; dagelijks iets enorm interessants is voor de meesten van ons niet te doen. Bovendien zadel je de klant dan op met een nieuwe informatie-overload: Library-weblogs, en dat kan de bedoeling toch niet zijn...
Iets anders is Twitter. Ik doe daar niet aan (komt misschien nog, want ik zag dat het bij het volgende Discover Anything-blok aan de orde komt...), maar ik weet dat sommige collega's wel twitteren en op die manier allerlei nieuws op een snelle en directe manier verspreiden. Op de RTL nieuws site staat rechtsonderaan (even scrollen, ben ik bang...) een leuk voorbeeld van hoe Twitter gebruikt kan worden: een boxje met de titel "Onze verslaggevers en redacteuren op Twitter" waarin tweets van RTL-medewerkers verzameld getoond worden. Je kunt doorklikken naar de twitter-pagina van zo'n medewerker en hem/haar gaan volgen, maar zelfs als niet-twitteraar kun je gewoon de laatste nieuwe tweets lezen en op die manier op de hoogte blijven. Ik vind dit voorbeeld zo goed, omdat het zowel twitteraars als niet-twitteraars bedient! Verzamelde tweets van TU Delft Library-medewerkers op de Library website? Waarom niet!
Overigens geldt bij veel van dit soort toepassingen wel, dat medewerkers enige vrijheid moeten hebben bij wat ze bloggen of twitteren. Als er een enorme goedkeurings-procedure aanhangt, werkt het niet. Je moet er als organisatie op vertrouwen dat medewerkers geen ongepaste berichten de wereld insturen. Eventuele foutjes moet je gewoon publiekelijk herstellen: "Ik heb per ongeluk gemeld dat ..., maar dat blijkt niet het geval te zijn. Excuses voor de verwarring!", en medewerkers die echt ongepaste berichten verspreiden kun je daar natuurlijk altijd op aanspreken. Tenslotte is ook voor de organisatie duidelijk wie wat geschreven heeft! Ik denk zelf, dat je hier niet al te krampachtig over moet doen: Library-medewerkers hebben over het algemeen echt het beste met de Library voor, en als ze een keer onbedoeld een foutje maken, is dat echt niet meteen een ramp.
Ik kende veel Web 2.0 toepassingen in ieder geval al van naam, en sommige had ik ook al echt uitgeprobeerd. Ik heb tijdens de klantendag in 2008 een workshop over RSS gegeven en Karin Clavel gaf tijdens diezelfde klantendag een workshop over tagging (o.a. in Flickr, LibraryThing, delicious). Ik weet dus wat het is en hoe het werkt, maar gebruik het in mijn dagelijkse praktijk nauwelijks. Ik ga nog steeds liever af en toe bij een (nieuws)website langs, dan dat ik korte berichtjes in een RSS-reader zie: de RSS-berichtjes zijn saai en nodigen niet uit tot verder kijken, terwijl een homepage dat vaak wel doet.
Toch zie ik zeker toepassingen voor onze organisatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze website, dan zie je een statische en, als ik eerlijk ben, saaie homepage. Bovenaan wat nieuwsberichten en rechts wat banners, maar verder allemaal menu's en lijstjes die steeds hetzelfde blijven. Zelfs de nieuwsberichten zijn vrij saai: ze komen van een Organisatie (niet van een persoon) en zijn heel keurig geformuleerd. Niemand geeft een mening, niemand is enthousiast: het is allemaal feitelijke informatie.
Tijdens UGameULearn kwam een paar keer ter sprake, dat het goed was als een bibliotheek laat zien dat het geen grijs, onpersoonlijk gebouw is, maar dat er echte mensen werken. Een persoonlijke noot in de communicatie. Als je nu op de website kijkt, staat vrijwel nergens een naam bij, laat staan dat iemands persoonlijkheid eruit spreekt.
Het zou leuk en heel goed zijn, als we een weblog hadden waarop bibliotheek-medewerkers (bijvoorbeeld: informatiespecialisten, bibliotheekspecialisten, product managers) onder hun eigen naam, liefst ook met foto erbij, nieuws brengen. Een informatiespecialist kan bijvoorbeeld een nieuwe database aankondigen, en dan niet heel kaal "vanaf 1 januari hebben we toegang tot database X", maar
We hebben nu X, waarmee we eindelijk dit soort informatie beschikbaar hebben, wat vooral van belang is voor studenten van deze faculteit of voor iedereen die zich bezighoudt met dit onderwerp. Het bijzondere aan deze bron is, dat je er kunt zoeken op ..., zodat je sneller vindt wat je nodig hebt. Als je precies wilt weten hoe dat moet, kun je deze online instructie (link) bekijken, want die is heel goed en volledig. Verder kun je natuurlijk altijd bij ons (Library) terecht met vragen en opmerkingen."Het is goed als uit dit soort berichtjes een soort enthousiasme spreekt, en als de schrijver echt uit eigen ervaring spreekt en niet alleen een stukje persbericht van een producent overgenomen heeft. Lezers zien van wie een dergelijk bericht afkomstig is en kunnen, als ze dat willen, reageren. Het is persoonlijker en daardoor interessanter. Op een dergelijk weblog moet natuurlijk RSS aangeboden worden: klanten kunnen zich dan abonneren op alle berichten, berichten voor studenten, berichten voor medewerkers, berichten voor een bepaalde faculteit, of combinaties daarvan.
Het lijkt mij het beste om als bibliotheek één weblog te hebben waaraan een groep medewerkers meewerkt, en niet een eigen weblog voor iedere medewerker. Als er meer mensen aan werken, is het makkelijker om regelmatig (liefst dagelijks) een nieuw bericht te plaatsten. Je kunt dat enigszins plannen: er zijn best berichten te bedenken (tips en tricks voor zoeken, bijvoorbeeld) die je van tevoren zou kunnen schrijven, zodat er altijd wat voorraad is. Je krijgt ook een afwisselender weblog: verschillende mensen die vanuit verschillende oogpunten in verschillende stijlen over verschillende onderwerpen schrijven. Ik vind dat een groot voordeel! Een weblog van een enkele schrijver kan geweldig zijn, als de schrijver goed is en vaak interessante dingen te melden heeft. Maar laten we er voorlopig vanuit gaan, dat wij geen ster-schrijvers zijn en bovendien ook veel andere dingen te doen hebben. Af en toe een aardig stukje is te doen; dagelijks iets enorm interessants is voor de meesten van ons niet te doen. Bovendien zadel je de klant dan op met een nieuwe informatie-overload: Library-weblogs, en dat kan de bedoeling toch niet zijn...
Iets anders is Twitter. Ik doe daar niet aan (komt misschien nog, want ik zag dat het bij het volgende Discover Anything-blok aan de orde komt...), maar ik weet dat sommige collega's wel twitteren en op die manier allerlei nieuws op een snelle en directe manier verspreiden. Op de RTL nieuws site staat rechtsonderaan (even scrollen, ben ik bang...) een leuk voorbeeld van hoe Twitter gebruikt kan worden: een boxje met de titel "Onze verslaggevers en redacteuren op Twitter" waarin tweets van RTL-medewerkers verzameld getoond worden. Je kunt doorklikken naar de twitter-pagina van zo'n medewerker en hem/haar gaan volgen, maar zelfs als niet-twitteraar kun je gewoon de laatste nieuwe tweets lezen en op die manier op de hoogte blijven. Ik vind dit voorbeeld zo goed, omdat het zowel twitteraars als niet-twitteraars bedient! Verzamelde tweets van TU Delft Library-medewerkers op de Library website? Waarom niet!
Overigens geldt bij veel van dit soort toepassingen wel, dat medewerkers enige vrijheid moeten hebben bij wat ze bloggen of twitteren. Als er een enorme goedkeurings-procedure aanhangt, werkt het niet. Je moet er als organisatie op vertrouwen dat medewerkers geen ongepaste berichten de wereld insturen. Eventuele foutjes moet je gewoon publiekelijk herstellen: "Ik heb per ongeluk gemeld dat ..., maar dat blijkt niet het geval te zijn. Excuses voor de verwarring!", en medewerkers die echt ongepaste berichten verspreiden kun je daar natuurlijk altijd op aanspreken. Tenslotte is ook voor de organisatie duidelijk wie wat geschreven heeft! Ik denk zelf, dat je hier niet al te krampachtig over moet doen: Library-medewerkers hebben over het algemeen echt het beste met de Library voor, en als ze een keer onbedoeld een foutje maken, is dat echt niet meteen een ramp.
Abonneren op:
Posts (Atom)