Ik kende veel Web 2.0 toepassingen in ieder geval al van naam, en sommige had ik ook al echt uitgeprobeerd. Ik heb tijdens de klantendag in 2008 een workshop over RSS gegeven en Karin Clavel gaf tijdens diezelfde klantendag een workshop over tagging (o.a. in Flickr, LibraryThing, delicious). Ik weet dus wat het is en hoe het werkt, maar gebruik het in mijn dagelijkse praktijk nauwelijks. Ik ga nog steeds liever af en toe bij een (nieuws)website langs, dan dat ik korte berichtjes in een RSS-reader zie: de RSS-berichtjes zijn saai en nodigen niet uit tot verder kijken, terwijl een homepage dat vaak wel doet.
Toch zie ik zeker toepassingen voor onze organisatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze website, dan zie je een statische en, als ik eerlijk ben, saaie homepage. Bovenaan wat nieuwsberichten en rechts wat banners, maar verder allemaal menu's en lijstjes die steeds hetzelfde blijven. Zelfs de nieuwsberichten zijn vrij saai: ze komen van een Organisatie (niet van een persoon) en zijn heel keurig geformuleerd. Niemand geeft een mening, niemand is enthousiast: het is allemaal feitelijke informatie.
Tijdens UGameULearn kwam een paar keer ter sprake, dat het goed was als een bibliotheek laat zien dat het geen grijs, onpersoonlijk gebouw is, maar dat er echte mensen werken. Een persoonlijke noot in de communicatie. Als je nu op de website kijkt, staat vrijwel nergens een naam bij, laat staan dat iemands persoonlijkheid eruit spreekt.
Het zou leuk en heel goed zijn, als we een weblog hadden waarop bibliotheek-medewerkers (bijvoorbeeld: informatiespecialisten, bibliotheekspecialisten, product managers) onder hun eigen naam, liefst ook met foto erbij, nieuws brengen. Een informatiespecialist kan bijvoorbeeld een nieuwe database aankondigen, en dan niet heel kaal "vanaf 1 januari hebben we toegang tot database X", maar
We hebben nu X, waarmee we eindelijk dit soort informatie beschikbaar hebben, wat vooral van belang is voor studenten van deze faculteit of voor iedereen die zich bezighoudt met dit onderwerp. Het bijzondere aan deze bron is, dat je er kunt zoeken op ..., zodat je sneller vindt wat je nodig hebt. Als je precies wilt weten hoe dat moet, kun je deze online instructie (link) bekijken, want die is heel goed en volledig. Verder kun je natuurlijk altijd bij ons (Library) terecht met vragen en opmerkingen."Het is goed als uit dit soort berichtjes een soort enthousiasme spreekt, en als de schrijver echt uit eigen ervaring spreekt en niet alleen een stukje persbericht van een producent overgenomen heeft. Lezers zien van wie een dergelijk bericht afkomstig is en kunnen, als ze dat willen, reageren. Het is persoonlijker en daardoor interessanter. Op een dergelijk weblog moet natuurlijk RSS aangeboden worden: klanten kunnen zich dan abonneren op alle berichten, berichten voor studenten, berichten voor medewerkers, berichten voor een bepaalde faculteit, of combinaties daarvan.
Het lijkt mij het beste om als bibliotheek één weblog te hebben waaraan een groep medewerkers meewerkt, en niet een eigen weblog voor iedere medewerker. Als er meer mensen aan werken, is het makkelijker om regelmatig (liefst dagelijks) een nieuw bericht te plaatsten. Je kunt dat enigszins plannen: er zijn best berichten te bedenken (tips en tricks voor zoeken, bijvoorbeeld) die je van tevoren zou kunnen schrijven, zodat er altijd wat voorraad is. Je krijgt ook een afwisselender weblog: verschillende mensen die vanuit verschillende oogpunten in verschillende stijlen over verschillende onderwerpen schrijven. Ik vind dat een groot voordeel! Een weblog van een enkele schrijver kan geweldig zijn, als de schrijver goed is en vaak interessante dingen te melden heeft. Maar laten we er voorlopig vanuit gaan, dat wij geen ster-schrijvers zijn en bovendien ook veel andere dingen te doen hebben. Af en toe een aardig stukje is te doen; dagelijks iets enorm interessants is voor de meesten van ons niet te doen. Bovendien zadel je de klant dan op met een nieuwe informatie-overload: Library-weblogs, en dat kan de bedoeling toch niet zijn...
Iets anders is Twitter. Ik doe daar niet aan (komt misschien nog, want ik zag dat het bij het volgende Discover Anything-blok aan de orde komt...), maar ik weet dat sommige collega's wel twitteren en op die manier allerlei nieuws op een snelle en directe manier verspreiden. Op de RTL nieuws site staat rechtsonderaan (even scrollen, ben ik bang...) een leuk voorbeeld van hoe Twitter gebruikt kan worden: een boxje met de titel "Onze verslaggevers en redacteuren op Twitter" waarin tweets van RTL-medewerkers verzameld getoond worden. Je kunt doorklikken naar de twitter-pagina van zo'n medewerker en hem/haar gaan volgen, maar zelfs als niet-twitteraar kun je gewoon de laatste nieuwe tweets lezen en op die manier op de hoogte blijven. Ik vind dit voorbeeld zo goed, omdat het zowel twitteraars als niet-twitteraars bedient! Verzamelde tweets van TU Delft Library-medewerkers op de Library website? Waarom niet!
Overigens geldt bij veel van dit soort toepassingen wel, dat medewerkers enige vrijheid moeten hebben bij wat ze bloggen of twitteren. Als er een enorme goedkeurings-procedure aanhangt, werkt het niet. Je moet er als organisatie op vertrouwen dat medewerkers geen ongepaste berichten de wereld insturen. Eventuele foutjes moet je gewoon publiekelijk herstellen: "Ik heb per ongeluk gemeld dat ..., maar dat blijkt niet het geval te zijn. Excuses voor de verwarring!", en medewerkers die echt ongepaste berichten verspreiden kun je daar natuurlijk altijd op aanspreken. Tenslotte is ook voor de organisatie duidelijk wie wat geschreven heeft! Ik denk zelf, dat je hier niet al te krampachtig over moet doen: Library-medewerkers hebben over het algemeen echt het beste met de Library voor, en als ze een keer onbedoeld een foutje maken, is dat echt niet meteen een ramp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten