Ik had eigenlijk altijd het idee dat thuiswerken niets voor mij was. Ik houd werk en privé altijd strikt gescheiden en was erg bang dat die scheiding zou verdwijnen en ik daar last van zou hebben. Nu heb ik twee keer een dag thuis gewerkt, en ik moet het toegeven: het is me uitstekend bevallen.
De eerste thuiswerkdag was nog wat onwennig. Ik was vrij veel tijd kwijt aan het installeren en leren gebruiken van Citrix en het voelde een beetje als "spijbelen". De tweede thuiswerkdag was vanaf het begin al heel anders: alles was al geïnstalleerd en ik kon zo beginnen. Ik zat om 8.30 achter mijn laptop en had mijn eerste mailtje al om 8.41 verstuurd. Mijn werkdag was ongemerkt al begonnen voor ik er erg in had!
Het idee om een dag thuis te werken was dinsdagmiddag bij me opgekomen. Ik had twee grote klussen liggen waar ik nogal tegenaan zat te hikken en ik merkte maandag en dinsdag dat ik "op kantoor" heel gemakkelijk andere (op zich ook best nuttige) dingen kon vinden om mijn tijd mee te vullen. Typisch uitstelgedrag, dus. Dinsdagmiddag waren vrijwel al mijn collega's naar een themabijeenkomst, dus ik had heel geconcentreerd door kunnen werken, maar op de één of andere manier schoot ik niet op. Toen bedacht ik dat een dag thuiswerken misschien een oplossing zou kunnen zijn. En dat heeft nog gewerkt ook!
Ik heb nu eindelijk de Excel-lijst met databases die ik gekregen had, vergeleken met de databases die op onze website aangeboden worden en een volledig overzicht gemaakt. Bovendien heb ik een paar formulieren voor de nieuwe website uitgewerkt om in Typo3 uitgevoerd te worden. Allebei nogal droge kost, maar het moest wel een keer gebeuren! En thuis bleek ik eindelijk in staat om er achter elkaar aan door te werken. De databases hebben me alles bij elkaar de hele dag gekost en omdat ik toen de smaak te pakken had, heb ik 's avonds de formulieren nog afgemaakt.
Ik probeer er nu achter te komen waar het verschil in zit. Het gaat niet zozeer om het "ongestoord" werken, want dinsdagmiddag was er niemand om me te storen en op woensdag heb ik tussendoor juist een paar keer per mail en Messenger contact gehad met collega's, en dat was geen enkel probleem. Het was zelfs leuk om tussendoor even iemand te "spreken". Het verschil zit hem volgens mij in mij zelf.
Maandag en (vooral) dinsdag was ik me er eigenlijk wel van bewust dat ik een paar klussen aan het uitstellen was, met als gevolg dat ik me ging ergeren, eerst aan mezelf en vervolgens aan mijn hele omgeving. Ergernis komt de productiviteit niet ten goede... Hoe het komt, weet ik niet, maar op woensdag lukte het me wel om bij de klus te blijven waar ik mee bezig was. Misschien ligt het eraan, dat je op kantoor hoe dan ook aan het werk bent, wat je ook doet, terwijl je thuis alleen aan het werk bent, als je daadwerkelijk werkt. Anders ben je gewoon thuis. Daardoor heb ik thuis niet alleen de neiging om langer door te werken, maar vooral ook om de werkuren intensiever te gebruiken. Geen idee of dit nu aan mij ligt of iets is wat anderen ook merken.
En de scheiding tussen werk en privé? Ik had gisteren aan het eind van de middag een erg voldaan gevoel over mijn werk en ben toen overgeschakeld naar privé om te gaan koken en eten. Maar mijn laptop stond nog aan en was in de buurt, en 's avonds ben ik toch nog "even" (bleek uiteindelijk 2 1/2 uur) aan de formulieren gaan werken. Dat voelde absoluut niet als een probleem, omdat het helemaal vrijwillig was: ik had er gewoon zin in. Het is met thuiswerken lastiger om op te houden met werken, omdat je niet de scheiding hebt van de reis naar huis (hoe kort ook...). Aan de andere kant: als je alleen "op kantoor" werkt, kun je ook weleens een hele avond zitten piekeren over iets wat nog gedaan moet worden. Dat is ook een manier om werk mee naar huis te nemen! Dan is het een stuk productiever om de klus maar gewoon aan te pakken en af te maken. Niet alleen slaap je daar beter van, maar bovendien hoef je het dan de volgende dag niet meer te doen! Ik denk alleen wel, dat het dan goed is om op een ander moment overdag eens wat tijd voor jezelf te nemen, om de balans in evenwicht te houden.
donderdag 21 oktober 2010
woensdag 13 oktober 2010
#16: Facebook
Hmm, vanavond bezig geweest met Facebook. Ik krijg echt heel sterk het gevoel dat dit niet voor mij bedoeld is. Je wordt erg in een keurslijf gedwongen, met eindeloze lijstjes met vragen waar je wel of niet iets invult en waarbij je dan ook weer aan moet geven wie het wel of niet mag zien. Na een tijdje wordt dat echt vervelend en ook nogal saai. Het lijkt ook heel erg gericht op scholieren/studenten. Bij netwerken moet je bijvoorbeeld aangeven bij welke "school" je hoort. Kleine kinderen doen dat soms ook: die vragen niet waar je werkt, maar waar je op school zit. Van kleine kinderen vind ik dat wel schattig...
Ik heb voorlopig nog geen "vrienden" (geldt alleen voor Facebook, gelukkig). Ik heb drie verzoeken verzonden, dus misschien word ik veel positiever als die geaccepteerd worden! Ik zag weinig bekenden op Facebook. Bij LinkedIn kwam ik vrijwel vanaf het begin bekenden tegen: collega's, oud-collega's van TU Delft Library, oud-collega's van mijn vorige baan, medestudenten uit Leiden en nog wat anderen. Hier kon ik met moeite drie bekenden vinden. Ik ga er nog wel een keer mee verder en misschien ga ik het leuke of nuttige er dan van inzien, maar voorlopig ben ik niet enthousiast.
Ik heb voorlopig nog geen "vrienden" (geldt alleen voor Facebook, gelukkig). Ik heb drie verzoeken verzonden, dus misschien word ik veel positiever als die geaccepteerd worden! Ik zag weinig bekenden op Facebook. Bij LinkedIn kwam ik vrijwel vanaf het begin bekenden tegen: collega's, oud-collega's van TU Delft Library, oud-collega's van mijn vorige baan, medestudenten uit Leiden en nog wat anderen. Hier kon ik met moeite drie bekenden vinden. Ik ga er nog wel een keer mee verder en misschien ga ik het leuke of nuttige er dan van inzien, maar voorlopig ben ik niet enthousiast.
zondag 10 oktober 2010
Wie er niet is, werkt niet?
Ik denk dat er veel goeds in Het Nieuwe Werken zit: het gaat erom, dat je je werk goed doet, en niet waar of wanneer je dat doet. Dat klinkt (en is) heel logisch, maar in de praktijk zitten er nog wel wat haken en ogen aan. We zijn nu ongeveer een maand aan het experimenteren en ik begin nu eigenlijk pas een beetje te beseffen hoeveel het zal veranderen. De basishouding was altijd, dat iedereen min of meer iedere hele (werk)dag aanwezig was, en dat is nu niet meer het geval. Als mensen niet aanwezig waren, hadden ze vrij of waren ze ziek en kon je ze dus niet lastig vallen. Nu kunnen mensen heel goed afwezig zijn, maar toch aan het werk. Je moet het dan niet zien als "lastig vallen" als je ze belt, mailt of per msn oproept, maar als een manier om efficient te werken. Dat is nog even wennen!
Ik denk nog steeds, en hoor dat ook andere mensen zeggen: "Ik vraag het morgen wel even", als iemand er niet is. Dat is op zich nog niet zo erg, maar het wordt iets lastiger als mensen bij afwezigheid van één collega andere collega's op de afdeling gaan vragen of zij misschien kunnen helpen, alsof de afwezige collega niet aan het werk is en dus vervangen moet worden. Voor een keertje niet erg, maar het lijkt me niet de bedoeling...
Ik zag dat de Bibliotheekspecialisten al iets op het Binnenweb gezet hadden over onze pilot, maar het lijkt me een goed idee om de rest van de organisatie (en dan vooral de teams waar we veel mee te maken hebben) beter te informeren over onze pilot en over onze bereikbaarheid als we niet op onze "eigen plek" zitten.
Ik denk nog steeds, en hoor dat ook andere mensen zeggen: "Ik vraag het morgen wel even", als iemand er niet is. Dat is op zich nog niet zo erg, maar het wordt iets lastiger als mensen bij afwezigheid van één collega andere collega's op de afdeling gaan vragen of zij misschien kunnen helpen, alsof de afwezige collega niet aan het werk is en dus vervangen moet worden. Voor een keertje niet erg, maar het lijkt me niet de bedoeling...
Ik zag dat de Bibliotheekspecialisten al iets op het Binnenweb gezet hadden over onze pilot, maar het lijkt me een goed idee om de rest van de organisatie (en dan vooral de teams waar we veel mee te maken hebben) beter te informeren over onze pilot en over onze bereikbaarheid als we niet op onze "eigen plek" zitten.
Het Nieuwe Werken
Ik was eens wat willekeurig aan het ronddwalen op het internet en kwam een website tegen over het Nieuwe Werken. Eerst kwam ik bij deze column van Robin van Koppen aan, waarin een uitleg van het nieuwe werken gegeven wordt die mij erg aanspreekt:
Na de column ben ik nog eens verder gaan kijken op de rest van de website Werken 2.0: alles over Het Nieuwe Werken en zag o.a. dat het binnenkort (van 8 t/m 14 november) de Week van Het Nieuwe Werken is. Het lijkt me leuk om daar met onze pilot-groep iets mee te doen (hoewel ik eerlijk moet toegeven dat ik niet weet wat... "Gewoon" experimenteren doen we al, dus het zou iets extra's moeten zijn. Nog maar eens even over nadenken!
Het is heel goed mogelijk dat de website die ik vandaag gevonden heb, allang door collega's gevonden was en aan iedereen doorgegeven. Het lastige is, dat er nooit genoeg tijd lijkt te zijn om "gewoon maar wat te zitten lezen". Dit weekend was het voor het eerst in weken eindelijk weer eens heerlijk rustig en had ik dus tijd om wat rond te kijken. Op dit soort momenten denk ik altijd: "Dat zou ik toch vaker moeten doen!"
"Het nieuwe werken is wat mij betreft kortweg te omschrijven als medewerkers in staat stellen zelf te bepalen hoe, waar, wanneer en met wie ze werken."Daarna geeft hij in het kort aan wat de voordelen van het Nieuwe Werken zijn, maar ook wat de moeilijkheden kunnen zijn. Het wekt vertrouwen als iemand positief is, maar niet kritiekloos. Ik heb liever dat iemand ziet wat de problemen kunnen zijn en aangeeft wat daaraan gedaan zou kunnen worden dan dat iemand mij probeert wijs te maken dat er absoluut geen problemen kunnen zijn en dat Iedereen Altijd Dolgelukkig wordt van een nieuw idee. Misschien een karakterfout, maar als mensen zo absoluut zijn in hun beweringen, maakt dat mij erg ongerust.
Na de column ben ik nog eens verder gaan kijken op de rest van de website Werken 2.0: alles over Het Nieuwe Werken en zag o.a. dat het binnenkort (van 8 t/m 14 november) de Week van Het Nieuwe Werken is. Het lijkt me leuk om daar met onze pilot-groep iets mee te doen (hoewel ik eerlijk moet toegeven dat ik niet weet wat... "Gewoon" experimenteren doen we al, dus het zou iets extra's moeten zijn. Nog maar eens even over nadenken!
Het is heel goed mogelijk dat de website die ik vandaag gevonden heb, allang door collega's gevonden was en aan iedereen doorgegeven. Het lastige is, dat er nooit genoeg tijd lijkt te zijn om "gewoon maar wat te zitten lezen". Dit weekend was het voor het eerst in weken eindelijk weer eens heerlijk rustig en had ik dus tijd om wat rond te kijken. Op dit soort momenten denk ik altijd: "Dat zou ik toch vaker moeten doen!"
woensdag 6 oktober 2010
#16: wie kent wie op LinkedIn?
Ik heb nu 29 connections: voornamelijk collega's met een paar oud-collega's erbij voor de afwisseling. Ik zag net dat ik via die 29 "1st connections" het indrukwekkende aantal van 1476 "2nd connections" heb. Dat maakt nieuwsgierig, dus ik ben eens gaan kijken wie dat zijn. Ik bevind me meteen in hoog gezelschap, want bovenaan de lijst staat Barack Obama... Leuk hoor, maar ik denk dat ik maar beter niet teveel kan verwachten van deze "connection".
Ik kon (met mijn Basic account) slechts 100 mensen bekijken, maar wat me vooral opviel is, dat ik er niemand van ken! Nou ja, Barack Obama "ken" ik, en ik herkende ook de naam van de dochter van een collega, maar de meeste namen zeggen me echt helemaal niets. Dat is toch vreemd? Kennelijk staan de mensen die ik ken allemaal bij de volgende 1376 (verklaring 1, heel goed mogelijk) of is mijn kennissenkring niet vertegenwoordigd op LinkedIn (verklaring 2, ook heel goed mogelijk). Ik krijg er een vreemd onzichtbaar gevoel van...
Aan de andere kant: mijn profiel is volgens LinkedIn in de afgelopen dagen o.a. bekeken door "Someone in the Leadership function at Delft University of Technology", dus dan ben ik weer terug in hoog gezelschap (niet echt Barack Obama, maar toch...). Ik weet niet wie van de 89 personen in de lijst mijn profiel bekeken heeft, maar voel me toch weer wat zichtbaarder!
Ik kon (met mijn Basic account) slechts 100 mensen bekijken, maar wat me vooral opviel is, dat ik er niemand van ken! Nou ja, Barack Obama "ken" ik, en ik herkende ook de naam van de dochter van een collega, maar de meeste namen zeggen me echt helemaal niets. Dat is toch vreemd? Kennelijk staan de mensen die ik ken allemaal bij de volgende 1376 (verklaring 1, heel goed mogelijk) of is mijn kennissenkring niet vertegenwoordigd op LinkedIn (verklaring 2, ook heel goed mogelijk). Ik krijg er een vreemd onzichtbaar gevoel van...
Aan de andere kant: mijn profiel is volgens LinkedIn in de afgelopen dagen o.a. bekeken door "Someone in the Leadership function at Delft University of Technology", dus dan ben ik weer terug in hoog gezelschap (niet echt Barack Obama, maar toch...). Ik weet niet wie van de 89 personen in de lijst mijn profiel bekeken heeft, maar voel me toch weer wat zichtbaarder!
Ik Werk (of doe in ieder geval mijn best...)
Vorige week zijn we met z'n allen bezig geweest met MSN (Windows Messenger). Na wat opstartproblemen ging dat heel aardig. Alle contactgegevens van de afdeling verzameld, iedereen als Connection toegevoegd, helemaal klaar om het in de praktijk te gaan uitproberen.
Deze week is alles weer anders: nu moet het Skype worden, want MSN blijkt Enorme Problemen met zich mee te brengen. Ik kan daar weinig over zeggen, want heb geen tijd gehad om problemen te ervaren. Ik word wel een beetje moedeloos van het heen en weer springen van toepassing naar toepassing zonder echt ervaring op te kunnen doen. De voorlopers lopen mij op het moment iets te hard en geven mij vooral het gevoel dat ik chronisch achterloop. Ik doe mijn best om het allemaal bij te houden, maar kunnen we af en toe even de tijd nemen om iets echt te gebruiken voor het weer overboord gegooid wordt?
Deze week is alles weer anders: nu moet het Skype worden, want MSN blijkt Enorme Problemen met zich mee te brengen. Ik kan daar weinig over zeggen, want heb geen tijd gehad om problemen te ervaren. Ik word wel een beetje moedeloos van het heen en weer springen van toepassing naar toepassing zonder echt ervaring op te kunnen doen. De voorlopers lopen mij op het moment iets te hard en geven mij vooral het gevoel dat ik chronisch achterloop. Ik doe mijn best om het allemaal bij te houden, maar kunnen we af en toe even de tijd nemen om iets echt te gebruiken voor het weer overboord gegooid wordt?
dinsdag 5 oktober 2010
#17: Twitter
Ik ben weer druk bezig (of juist niet?) en heb nu ook een Twitter-account aangemaakt. Als ik ermee bezig ben, ben ik helemaal enthousiast, maar ik weet nog niet hoe lang dat enthousiasme zal duren. Soms word ik wel een beetje zeeziek van de vele accounts met wachtwoorden (waar ik gelukkig wel een oplossing voor verzonnen heb) en van de vele plekken waar ik stukjes moet (mag?) schrijven en informatie over mezelf kan (moet?) achterlaten. Voorlopig heb ik het goede voornemen om alles uit te proberen. Het is heel goed mogelijk dat ik na een tijdje de dingen die ik niet gebruik laat vallen, want ik heb het gevoel dat ik anders nergens anders meer tijd voor heb. Hoewel dat misschien wel weer beter wordt als ik overal wat meer aan gewend ben.
Voordeel van dit weblog boven Twitter: geen limiet aan de lengte. Is waarschijnlijk voor de lezer ook meteen het grootste nadeel...
Voordeel van dit weblog boven Twitter: geen limiet aan de lengte. Is waarschijnlijk voor de lezer ook meteen het grootste nadeel...
maandag 4 oktober 2010
#16: LinkedIn
Het is eindelijk zover: ik ben begonnen met een Sociaal Netwerk!
Om het niet meteen te eng (= persoonlijk) te maken, heb ik een account bij LinkedIn aangemaakt. Mijn huidige functie staat erin, hoewel het nu net is of ik vanaf 1999 informatiespecialist ben, terwijl ik wel vanaf 1999 bij TU Delft Library werk, maar pas vanaf 2007 informatiespecialist ben. Ik heb bij de opmerkingen gezet dat ik van 1999 tot 2005 bij Delft University Press gewerkt heb, en van 2005 tot nu bij de afdeling Library Products & Services (hoewel die naam pas vanaf 2010 bestaat), want anders blijf je toch aan de gang? Het zou al handiger zijn als je snel per werkgever verschillende functies kunt invullen.
Mijn oude werkgever en baan invullen werkte niet: ik krijg steeds de melding dat ik ontbrekende informatie in moet vullen, terwijl ik echt alles ingevuld heb. Nou ja, dat probeer ik later nog wel een keer.
Sinds ik mijn account aangemaakt heb (ongeveer twee uur geleden), heb ik al een stuk of tien mailtjes gekregen van Connections: voornamelijk collega's, maar ook een oud-studiegenoot die meteen enthousiast terugmailde als reactie op mijn uitnodiging. Toch wel erg leuk...
Om het niet meteen te eng (= persoonlijk) te maken, heb ik een account bij LinkedIn aangemaakt. Mijn huidige functie staat erin, hoewel het nu net is of ik vanaf 1999 informatiespecialist ben, terwijl ik wel vanaf 1999 bij TU Delft Library werk, maar pas vanaf 2007 informatiespecialist ben. Ik heb bij de opmerkingen gezet dat ik van 1999 tot 2005 bij Delft University Press gewerkt heb, en van 2005 tot nu bij de afdeling Library Products & Services (hoewel die naam pas vanaf 2010 bestaat), want anders blijf je toch aan de gang? Het zou al handiger zijn als je snel per werkgever verschillende functies kunt invullen.
Mijn oude werkgever en baan invullen werkte niet: ik krijg steeds de melding dat ik ontbrekende informatie in moet vullen, terwijl ik echt alles ingevuld heb. Nou ja, dat probeer ik later nog wel een keer.
Sinds ik mijn account aangemaakt heb (ongeveer twee uur geleden), heb ik al een stuk of tien mailtjes gekregen van Connections: voornamelijk collega's, maar ook een oud-studiegenoot die meteen enthousiast terugmailde als reactie op mijn uitnodiging. Toch wel erg leuk...
#15: Windows Messenger (vervolg)
Na mijn frustratie van de eerste poging(en) ben ik er uiteindelijk toch in geslaagd om Windows Messenger aan de praat te krijgen. Ik heb het thuis ook nog geïnstalleerd, dus ik kan het nu op twee (werk)plekken gebruiken.
Mijn eerste indruk: het is leuk, kan zelfs héél leuk zijn, maar leidt daardoor wel af... Het is verleidelijk om steeds even iets terug te typen als iemand iets aan je vraagt, en dat kan ervoor zorgen dat je niet erg geconcentreerd doorwerkt. Ik kan me voorstellen dat het wel een prettige manier is om contact met collega's te houden als je thuis werkt. Voor informele gesprekjes, maar ook voor korte vragen over werk. Je ziet wie er beschikbaar is, dus je weet wie je iets kunt vragen. En als je echt niet afgeleid wilt worden, is het je eigen verantwoordelijkheid om Windows Messenger uit te zetten!
Mijn eerste indruk: het is leuk, kan zelfs héél leuk zijn, maar leidt daardoor wel af... Het is verleidelijk om steeds even iets terug te typen als iemand iets aan je vraagt, en dat kan ervoor zorgen dat je niet erg geconcentreerd doorwerkt. Ik kan me voorstellen dat het wel een prettige manier is om contact met collega's te houden als je thuis werkt. Voor informele gesprekjes, maar ook voor korte vragen over werk. Je ziet wie er beschikbaar is, dus je weet wie je iets kunt vragen. En als je echt niet afgeleid wilt worden, is het je eigen verantwoordelijkheid om Windows Messenger uit te zetten!
dinsdag 21 september 2010
#15: Windows Messenger
Na een lange pauze (Geen vakantie! Juist heel hard gewerkt!) toch weer een keer een nieuw bericht. Het project Discover Anything is afgelopen, maar we zijn nu bezig met project IkWerk (waarover later wellicht meer) en daar kwam vanochtend MSN ter sprake. Het is ook bij dit project weer de bedoeling dat we dingen gaan uitproberen, en voor degenen onder ons die nog nooit iets met MSN gedaan hebben, is dat iets om mee te beginnen. Verder kwam o.a. Skype ter sprake, maar dat heeft iets met camera's te maken en dat stel ik liever uit tot ik moed verzameld heb. Ik ben niet zo heel dol op camera's...
MSN bleek al op onze PCs geïnstalleerd te zijn, maar wel enigszins verborgen. Onder Programs in het Start-menu was niets te vinden, maar op de C-schijf bleek in de Programs-folder wel een folder Messenger te staan. Les 1: MSN is hetzelfde als Windows Messenger(?).
Er verscheen een Windows Messenger-venstertje met een link: "Klik hier om je aan te melden". Dat klonk goed. Helaas was de volgende stap lastiger: "Meld u aan met uw .NET Passport". Tja... Na wat rondvragen kwam ik er via Marion achter dan .NET Passport iets met Windows LiveID te maken had. Via Google kwam ik op de Windows LiveID-homepage, waar ik een account aan kon maken. Dat heb ik gedaan. Ik heb mijn Yahoo!-mailadres gebruikt: dat had ik al aangemaakt voor Flickr en Delicious, en dat houdt het aantal verschillende accounts een beetje binnen de perken...
Op zich werkt dit: ik heb me bij Windows Messenger aangemeld. Er staat alleen achter mijn naam "e-mail is niet gecontroleerd". Ik krijg ook als ik me aanmeld steeds de melding: "je moet je e-mailadres bevestigen". Dit moet ik doen door te reageren op een e-mailbericht dat naar mijn Yahoo!-mailadres gestuurd zou zijn. Het probleem: ik heb dat mailbericht nooit ontvangen, en kan er dus ook niet op reageren. Ik weet niet, of dit een probleem is, of dat alles gewoon werkt. Om daar zekerheid over te krijgen, heb ik Contactpersonen nodig, en die heb ik nog niet. Wordt vervolgd, dus!
MSN bleek al op onze PCs geïnstalleerd te zijn, maar wel enigszins verborgen. Onder Programs in het Start-menu was niets te vinden, maar op de C-schijf bleek in de Programs-folder wel een folder Messenger te staan. Les 1: MSN is hetzelfde als Windows Messenger(?).
Er verscheen een Windows Messenger-venstertje met een link: "Klik hier om je aan te melden". Dat klonk goed. Helaas was de volgende stap lastiger: "Meld u aan met uw .NET Passport". Tja... Na wat rondvragen kwam ik er via Marion achter dan .NET Passport iets met Windows LiveID te maken had. Via Google kwam ik op de Windows LiveID-homepage, waar ik een account aan kon maken. Dat heb ik gedaan. Ik heb mijn Yahoo!-mailadres gebruikt: dat had ik al aangemaakt voor Flickr en Delicious, en dat houdt het aantal verschillende accounts een beetje binnen de perken...
Op zich werkt dit: ik heb me bij Windows Messenger aangemeld. Er staat alleen achter mijn naam "e-mail is niet gecontroleerd". Ik krijg ook als ik me aanmeld steeds de melding: "je moet je e-mailadres bevestigen". Dit moet ik doen door te reageren op een e-mailbericht dat naar mijn Yahoo!-mailadres gestuurd zou zijn. Het probleem: ik heb dat mailbericht nooit ontvangen, en kan er dus ook niet op reageren. Ik weet niet, of dit een probleem is, of dat alles gewoon werkt. Om daar zekerheid over te krijgen, heb ik Contactpersonen nodig, en die heb ik nog niet. Wordt vervolgd, dus!
zaterdag 3 juli 2010
Nog niet gedaan...
Ik heb twee Dingen overgeslagen: Twitter en Sociale Netwerken. Niet omdat ik ze niet interessant vind--integendeel! Het zijn twee Dingen waar ik erg in geïnteresseerd ben, waar ik geen ervaring mee heb, en waar ik graag "iets mee wil". Ik moet alleen nog even verzinnen wat ik ermee wil...
Ik kom op deze twee Dingen zeker nog terug, want ik ga er iets mee doen. Even moed verzamelen om in het diepe te springen!
Ik kom op deze twee Dingen zeker nog terug, want ik ga er iets mee doen. Even moed verzamelen om in het diepe te springen!
#18: mobiel internet
Dit is voor mij een lastige. Ik heb niet eens een gewone mobiele telefoon, laat staan een smartphone! Mijn ervaring met anderen die je iets op een smartphone laten zien? Er wordt wat heen en weer geveegd met een vinger over een scherm, en dan verschijnt er iets, of niet, of er vliegt van alles voorbij. Ik kan er meestal geen touw aan vastknopen (behalve dat het er allemaal erg flitsend uitziet--in allerlei opzichten). Om iets zinnigs over smartphones en apps en zo te kunnen zeggen, zou ik ze rustig op mijn gemak een keer moeten kunnen uitproberen, en ik ben nog nooit in de gelegenheid geweest om dat te doen.
Maar goed, ik ben niet de typische klant van TU Delft Library. Veel van onze klanten hebben wel smartphones, en daarom denk ik dat we daar als TU Delft Library iets mee moeten. Alleen kan ik er niets zinnigs over zeggen wat wij zouden kunnen of willen doen. Ik weet van in ieder geval één collega die wel ervaring en een duidelijke mening over Mobile Libraries heeft, dus gelukkig is onze ontwikkeling op dit gebied niet van mij afhankelijk...
Beetje flauw, maar meer kan ik hier niet aan toevoegen. Ik sluit niet uit dat ik ooit nog eens zo'n telefoon koop, en wie weet kom ik dan nog eens op Briljante Ideeën! En misschien is het wel prettig dat ik hier nu eens geen mening over heb!
Maar goed, ik ben niet de typische klant van TU Delft Library. Veel van onze klanten hebben wel smartphones, en daarom denk ik dat we daar als TU Delft Library iets mee moeten. Alleen kan ik er niets zinnigs over zeggen wat wij zouden kunnen of willen doen. Ik weet van in ieder geval één collega die wel ervaring en een duidelijke mening over Mobile Libraries heeft, dus gelukkig is onze ontwikkeling op dit gebied niet van mij afhankelijk...
Beetje flauw, maar meer kan ik hier niet aan toevoegen. Ik sluit niet uit dat ik ooit nog eens zo'n telefoon koop, en wie weet kom ik dan nog eens op Briljante Ideeën! En misschien is het wel prettig dat ik hier nu eens geen mening over heb!
#15: Instant Messaging (oftewel chatten)
Als een e-mail de ouderwetse brief vervangt, vervangt IM volgens mij het telefoongesprek. De nadeel is wat mij betreft hetzelfde: beide partijen moeten op hetzelfde moment aanwezig zijn en tijd hebben om hun aandacht aan het gesprek / de chat te besteden. Je moet meteen "meechatten", het is niet zoals met e-mail dat je een paar momenten op de dag apart kunt zetten om je e-mail af te handelen.
Het voordeel is hetzelfde als het nadeel: dat het zo direct is. Vanuit de klant gedacht is het ideaal om iets te vragen en meteen antwoord te krijgen. Ideaal voor bijvoorbeeld een klantenservice: een klant typt een vraag, een medewerker van de klantenservice vraagt nog wat verduidelijking, de verduidelijking komt direct terug en de medewerker van de klantenservice kan het antwoord sturen. Ik zie niet echt wat het voordeel ten opzichte van de telefoon is, want dat is ook direct. En een medewerker van de klantenservice kan nog steeds maar één klant tegelijk helpen, dus wachttijden blijven ook hetzelfde. Misschien is het mogelijk om een doorzoekbaar archief met vragen en antwoorden op te bouwen? Als dat niet mogelijk is, vind ik een telefoongesprek makkelijker en sneller dan alles moeten intypen.
Voor mijn eigen werk lijkt IM me niet nuttig. Als ik achter mijn bureau zit, ben ik telefonisch bereikbaar. Als ik niet achter mijn bureau zit, ben ik telefonisch niet bereikbaar, maar dan kan ik ook niet chatten. Niet-dringende dingen krijg ik liever binnen via e-mail, vooral vanuit het oogpunt van time management: dan kan ik zelf bepalen wat ik het eerste doe en op welk moment van de dag ik vragen afhandel. Het is in ons werk gewoon niet mogelijk om ieder moment van de dag klaar te zitten om direct vragen te beantwoorden! Chat is trouwens ook niet geschikt voor ingewikkelder vragen, waarvoor ik het antwoord zelf eerst op moet zoeken. Dan kun je aan de telefoon of via de chat alleen maar vragen of je een e-mailadres kunt krijgen, zodat je de informatie na kunt sturen. En dan zou een vraag via e-mail dus net zo snel gaan...
Het voordeel is hetzelfde als het nadeel: dat het zo direct is. Vanuit de klant gedacht is het ideaal om iets te vragen en meteen antwoord te krijgen. Ideaal voor bijvoorbeeld een klantenservice: een klant typt een vraag, een medewerker van de klantenservice vraagt nog wat verduidelijking, de verduidelijking komt direct terug en de medewerker van de klantenservice kan het antwoord sturen. Ik zie niet echt wat het voordeel ten opzichte van de telefoon is, want dat is ook direct. En een medewerker van de klantenservice kan nog steeds maar één klant tegelijk helpen, dus wachttijden blijven ook hetzelfde. Misschien is het mogelijk om een doorzoekbaar archief met vragen en antwoorden op te bouwen? Als dat niet mogelijk is, vind ik een telefoongesprek makkelijker en sneller dan alles moeten intypen.
Voor mijn eigen werk lijkt IM me niet nuttig. Als ik achter mijn bureau zit, ben ik telefonisch bereikbaar. Als ik niet achter mijn bureau zit, ben ik telefonisch niet bereikbaar, maar dan kan ik ook niet chatten. Niet-dringende dingen krijg ik liever binnen via e-mail, vooral vanuit het oogpunt van time management: dan kan ik zelf bepalen wat ik het eerste doe en op welk moment van de dag ik vragen afhandel. Het is in ons werk gewoon niet mogelijk om ieder moment van de dag klaar te zitten om direct vragen te beantwoorden! Chat is trouwens ook niet geschikt voor ingewikkelder vragen, waarvoor ik het antwoord zelf eerst op moet zoeken. Dan kun je aan de telefoon of via de chat alleen maar vragen of je een e-mailadres kunt krijgen, zodat je de informatie na kunt sturen. En dan zou een vraag via e-mail dus net zo snel gaan...
#14: WorldCat
Ik heb eens een kijkje genomen in WorldCat. Eerst eens gekeken of ik onze eigen bibliotheek kan vinden, en dat lukt. Dat wil zeggen: er staat een "Bibliotheek Technische Univ Delft" in de lijst en een "Tech Univ of Delft Library". De eerste heeft een link naar de catalogus (Aleph, niet Discover), een link naar de Library-website en een link naar de pagina met openingstijden. Helaas staat er als adres alleen een postbusnummer, dus wat iemand aan die openingstijden heeft, is niet helemaal duidelijk... De "Bibliotheek Technische Univ Delft" heeft 192 items in WorldCat zitten: een heel klein gedeelte van onze collectie, dus. "Tech Univ of Delft Library" biedt geen links, maar heeft wel 8.506 items in WorldCat zitten, dus is wat dat betreft de winnaar. Nog steeds slechts een fractie van de totale collectie!
Nu ik deze twee versies van TU Delft Library bekeken heb, is het me niet echt duidelijk wat ik hiermee kan doen. Er staat een zeer kleine en, voor zover ik kan zien, volslagen willekeurige selectie uit onze collectie in WorldCat. Tja, en dan?
Als WorldCat een vervanging van onze catalogus en catalogi van andere (universiteits)bibliotheken zou worden, zodat we niet meer ieder onze eigen catalogus bij hoeven te houden, kunnen daar wellicht voordelen aan zitten. Ik kan dat hier nu slecht overzien. Bijvoorbeeld: hoe zit het dan met onze plaatsingsinformatie? Met reserveren en verlengen? Daar zou heel goed over nagedacht moeten worden! Maar goed: vermijden van dubbel werk is zonder meer nuttig, dus wie weet...
Het toevoegen van recensies is leuk, hoewel ik het zelf nooit doe. Mijn probleem is hetzelfde als met LibraryThing: als ik eraan begin, voel ik me verplicht om eerst alle boeken die ik heb en/of gelezen heb in LibraryThing te zetten en van een recensie te voorzien, en dat dan voortaan vol te houden voor ieder nieuw boek dat ik lees. En ik lees erg veel, dus dat is een taak die ik liever niet op me neem... Natuurlijk weet ik dat dit gevoel van verplichting onzin is, maar ik voel het schuldgevoel al op mijn schouders drukken. Liever niet, dus!
Nu ik deze twee versies van TU Delft Library bekeken heb, is het me niet echt duidelijk wat ik hiermee kan doen. Er staat een zeer kleine en, voor zover ik kan zien, volslagen willekeurige selectie uit onze collectie in WorldCat. Tja, en dan?
Als WorldCat een vervanging van onze catalogus en catalogi van andere (universiteits)bibliotheken zou worden, zodat we niet meer ieder onze eigen catalogus bij hoeven te houden, kunnen daar wellicht voordelen aan zitten. Ik kan dat hier nu slecht overzien. Bijvoorbeeld: hoe zit het dan met onze plaatsingsinformatie? Met reserveren en verlengen? Daar zou heel goed over nagedacht moeten worden! Maar goed: vermijden van dubbel werk is zonder meer nuttig, dus wie weet...
Het toevoegen van recensies is leuk, hoewel ik het zelf nooit doe. Mijn probleem is hetzelfde als met LibraryThing: als ik eraan begin, voel ik me verplicht om eerst alle boeken die ik heb en/of gelezen heb in LibraryThing te zetten en van een recensie te voorzien, en dat dan voortaan vol te houden voor ieder nieuw boek dat ik lees. En ik lees erg veel, dus dat is een taak die ik liever niet op me neem... Natuurlijk weet ik dat dit gevoel van verplichting onzin is, maar ik voel het schuldgevoel al op mijn schouders drukken. Liever niet, dus!
vrijdag 11 juni 2010
Animoto voor promotiefilmpjes
Via de blogroll op mijn eigen weblog kwam ik bij dit enthousiaste bericht over animoto op de Gone Bloggin' weblog van een "jazz-loving library technician". Deze "library technician" is nog maar pas begonnen met bloggen en Web 2.0, zo rond de tijd van onze eerste Discover Anything-bijeenkomst. Dat maakt de verhalen en ervaringen herkenbaar. Herkenbaarder dan de ervaringen van mensen die al jaren en jaren bezig zijn met Web 2.0-toepassingen en eigenlijk vinden dat het alweer achterhaald is: Web 3.0 en 4.0 komen eraan!
Maar terug naar mijn onderwerp: animoto combineert je foto's en filmpjes met muziek tot een soort promotie-filmpje. Het is gratis voor filmpjes tot 30 seconden. Het is moeilijk uit te leggen, maar op de site staat een introductie en er staan ook heel veel voorbeelden op.
Er is ook een animoto for education: helemaal gratis. De filmpjes kun je op een website of weblog publiceren, en ze verlevendigen een onderwerp. Het is geen presentatie, maar meer een soort promotiefilmpje. Misschien iets voor het Library Learning Centre? Foto's, filmpjes en muziek combineren tot een mooie impressie?
Maar terug naar mijn onderwerp: animoto combineert je foto's en filmpjes met muziek tot een soort promotie-filmpje. Het is gratis voor filmpjes tot 30 seconden. Het is moeilijk uit te leggen, maar op de site staat een introductie en er staan ook heel veel voorbeelden op.
Er is ook een animoto for education: helemaal gratis. De filmpjes kun je op een website of weblog publiceren, en ze verlevendigen een onderwerp. Het is geen presentatie, maar meer een soort promotiefilmpje. Misschien iets voor het Library Learning Centre? Foto's, filmpjes en muziek combineren tot een mooie impressie?
Stel je eigen RSS-feed samen bij de Volkskrant
Ik was dit nog nooit tegengekomen: bij de Volkskrant kun je zelf kiezen over welk onderwerp je RSS-feed moet gaan!
Ga op de homepage van de Volkskrant helemaal links onderaan naar de RSS-feeds. Kies het Overzicht van feeds, en klik daar op het RSS-symbooltje achter Nieuws op trefwoord. Je komt dan bij een RSS-feed voor het thema tour2008. Dit is niet erg interessant, want de Tour van 2010 begint al bijna, dus "nieuws" over die van 2008 is nogal achterhaald.
Maar het wordt wel interessant: vervang in de URL van de pagina tour2008 door je eigen trefwoord, en je krijgt een RSS-feed voor je eigen thema. Ik heb het geprobeerd met verkiezingen en dat werkt uitstekend! Voeg de RSS-feed aan je RSS-reader toe zoals je gewend bent, en je krijgt bericht over Volkskrant-artikelen over een onderwerp waarin jij geïnteresseerd bent.
Andere mogelijkheden zijn thema's als volkshuisvesting (heb ik eerder deze week gebruikt bij een korte RSS-demo bij het OTB) of verkeer. Hoger onderwijs levert ook goede resultaten op, en ik weet zeker dat er nog veel meer te bedenken is!
Ga op de homepage van de Volkskrant helemaal links onderaan naar de RSS-feeds. Kies het Overzicht van feeds, en klik daar op het RSS-symbooltje achter Nieuws op trefwoord. Je komt dan bij een RSS-feed voor het thema tour2008. Dit is niet erg interessant, want de Tour van 2010 begint al bijna, dus "nieuws" over die van 2008 is nogal achterhaald.
Maar het wordt wel interessant: vervang in de URL van de pagina tour2008 door je eigen trefwoord, en je krijgt een RSS-feed voor je eigen thema. Ik heb het geprobeerd met verkiezingen en dat werkt uitstekend! Voeg de RSS-feed aan je RSS-reader toe zoals je gewend bent, en je krijgt bericht over Volkskrant-artikelen over een onderwerp waarin jij geïnteresseerd bent.
Andere mogelijkheden zijn thema's als volkshuisvesting (heb ik eerder deze week gebruikt bij een korte RSS-demo bij het OTB) of verkeer. Hoger onderwijs levert ook goede resultaten op, en ik weet zeker dat er nog veel meer te bedenken is!
dinsdag 8 juni 2010
Het Discover Anything-traject
Vandaag was de laatste Discover Anything bijeenkomst. Ik ga beslist nog uitgebreider naar de nieuwe Dingen kijken (Instant Messaging, sociale netwerken, Twitter (microblogging) en mobiel internet), maar nu eerst een reactie op het Discover Anything-traject.
Wouter Gerritsma, de docent van vandaag begon met een wat trieste constatering: er is op de meeste weblogs niet veel gebeurd sinds de laatste bijeenkomst. Het is wel de bedoeling dat we experimenteren met Web 2.0 en daarover schrijven!
Toevallig hoorde ik net vanochtend ook van een collega dat er veel negatieve reacties op Discover Anything waren geweest. Mensen mopperden en waren ongeïnteresseerd. Achter elkaar zomaar twee "minder positieve" geluiden!
Met de constatering van Wouter kan ik het alleen maar eens zijn: het is vrij makkelijk na te kijken. De negatieve reacties op Discover Anything ben ik zelf niet tegengekomen. Ik hoorde van collega's vooral, dat ze het leuk vonden om van alles uit te proberen en dat ze zeker ook veel nieuws en interessants hadden ontdekt. Dan vraag je je wel af: "Waarom dan geen juichende berichten op alle weblogs?" Ik denk dat daar een paar oorzaken voor zijn:
Wouter Gerritsma, de docent van vandaag begon met een wat trieste constatering: er is op de meeste weblogs niet veel gebeurd sinds de laatste bijeenkomst. Het is wel de bedoeling dat we experimenteren met Web 2.0 en daarover schrijven!
Toevallig hoorde ik net vanochtend ook van een collega dat er veel negatieve reacties op Discover Anything waren geweest. Mensen mopperden en waren ongeïnteresseerd. Achter elkaar zomaar twee "minder positieve" geluiden!
Met de constatering van Wouter kan ik het alleen maar eens zijn: het is vrij makkelijk na te kijken. De negatieve reacties op Discover Anything ben ik zelf niet tegengekomen. Ik hoorde van collega's vooral, dat ze het leuk vonden om van alles uit te proberen en dat ze zeker ook veel nieuws en interessants hadden ontdekt. Dan vraag je je wel af: "Waarom dan geen juichende berichten op alle weblogs?" Ik denk dat daar een paar oorzaken voor zijn:
- Gebrek aan tijd: veel collega's willen graag meer doen aan Discover Anything, maar zijn er gewoon niet in geslaagd om er tijd voor vrij te maken. Ik zelf ben er pas echt toe gekomen toen ik een week vrij had en het regende, maar dat geluk heeft niet iedereen gehad.
Bovendien zit ik nu 's avonds in mijn vrije tijd aan mijn weblog te werken en dat vind ik zelf voor dit Discover Anything-traject niet erg, maar het lijkt me geen goed idee om voortaan structureel in mijn vrije tijd iets te doen wat bij mijn vaste werkzaamheden hoort. Ik kan me voorstellen dat mijn collega's dat ook niet allemaal willen of kunnen. - Overweldigd door nieuwigheden: vooral degenen voor wie alles of bijna alles echt nieuw was, hebben zoveel over zich heen gekregen dat ze niet meer weten waar ze moeten beginnen. Ik heb mensen gezien die het al lastig vonden om een Gmail-account aan te maken en die continu de weg kwijt waren in alle websites, Dingen, weblogs, vensters: dan is dit programma echt heel wat om te verwerken!
- Bescheidenheid: er zijn collega's die gewoon zo bescheiden zijn, dat ze niet denken dat ze iets te melden hebben. Ze denken dat anderen alles al geschreven hebben, en dat zij er niets interessants aan toe te voegen hebben.
(Wat dat over mij zegt, laat ik aan de beoordeling van anderen over...) - En tenslotte een puntje van kritiek op de organisatie: er had wel wat harder gepusht mogen worden! Aanmoediging/lichte drang is belangrijk als je een nieuwe gewoonte aan het aanleren bent, en die ontbraken. Er waren vier bijeenkomsten, maar tussen de bijeenkomsten hoorden wij niets van docenten, coaches, projectleider Discover Anything binnen de TU Delft Library, geïnteresseerde leidinggevenden, wie dan ook. Ik heb zelf welgeteld één reactie op mijn weblog gehad, van Marina Noordegraaf (de uitzondering), vlak na de tweede bijeenkomst, toen ik net mijn weblog opgezet had.
Nu ben ik heel erg benieuwd wat collega's, coaches, docenten en anderen hiervan vinden. Ik ben héél erg benieuwd of ik hier een reactie op krijg! Dat zou trouwens wel even wennen zijn, want ik ben dit weblog een beetje gaan beschouwen als mijn persoonlijke dagboek waarin ik alleen voor mezelf dingen opschrijf zonder dat iemand er iets van merkt. Zal dat veranderen of blijft het zo?
maandag 7 juni 2010
Het einde is nabij...
Dit klinkt nogal gruwelijk, maar is niet zo erg bedoeld als het klinkt. Toch is het wel waar: het einde van ons Discover Anything-traject is nabij. Ik vind het jammer, want ik ben gehecht geraakt aan mijn weblog en aan het uitproberen van allerlei nieuwe webtoepassingen.
Het is natuurlijk de bedoeling, dat na morgen niet alles ophoudt, maar dat we manieren vinden om Web 2.0 in ons werk in te bouwen. Ik hoop van harte dat dat gaat lukken. Ik zie mogelijkheden, maar het grootste probleem waar ik tegenaan loop, is nog steeds TIJD. Wanneer doe je dit soort dingen? "Even tussendoor": dat klinkt leuk, maar werkt (bij mij) in de praktijk niet. Nu heb ik het gevoel dat ik er tijd aan "mag" besteden, maar heb ik dat gevoel volgende week ook nog? Of valt het dan onder het kopje "tijdverspilling"?
Ik zou het in ieder geval heel jammer vinden als Discover Anything over een jaar alleen nog een vage herinnering is, een cursus die we ooit een keer gedaan hebben, maar waarvan we niet meer precies weten waar het allemaal over ging...
Het is natuurlijk de bedoeling, dat na morgen niet alles ophoudt, maar dat we manieren vinden om Web 2.0 in ons werk in te bouwen. Ik hoop van harte dat dat gaat lukken. Ik zie mogelijkheden, maar het grootste probleem waar ik tegenaan loop, is nog steeds TIJD. Wanneer doe je dit soort dingen? "Even tussendoor": dat klinkt leuk, maar werkt (bij mij) in de praktijk niet. Nu heb ik het gevoel dat ik er tijd aan "mag" besteden, maar heb ik dat gevoel volgende week ook nog? Of valt het dan onder het kopje "tijdverspilling"?
Ik zou het in ieder geval heel jammer vinden als Discover Anything over een jaar alleen nog een vage herinnering is, een cursus die we ooit een keer gedaan hebben, maar waarvan we niet meer precies weten waar het allemaal over ging...
woensdag 2 juni 2010
#11: mijn visie op Web 2.0
Dit is nog eens iets anders dan hier en daar iets uitproberen: het gaat nu om een Visie!
Ik kende veel Web 2.0 toepassingen in ieder geval al van naam, en sommige had ik ook al echt uitgeprobeerd. Ik heb tijdens de klantendag in 2008 een workshop over RSS gegeven en Karin Clavel gaf tijdens diezelfde klantendag een workshop over tagging (o.a. in Flickr, LibraryThing, delicious). Ik weet dus wat het is en hoe het werkt, maar gebruik het in mijn dagelijkse praktijk nauwelijks. Ik ga nog steeds liever af en toe bij een (nieuws)website langs, dan dat ik korte berichtjes in een RSS-reader zie: de RSS-berichtjes zijn saai en nodigen niet uit tot verder kijken, terwijl een homepage dat vaak wel doet.
Toch zie ik zeker toepassingen voor onze organisatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze website, dan zie je een statische en, als ik eerlijk ben, saaie homepage. Bovenaan wat nieuwsberichten en rechts wat banners, maar verder allemaal menu's en lijstjes die steeds hetzelfde blijven. Zelfs de nieuwsberichten zijn vrij saai: ze komen van een Organisatie (niet van een persoon) en zijn heel keurig geformuleerd. Niemand geeft een mening, niemand is enthousiast: het is allemaal feitelijke informatie.
Tijdens UGameULearn kwam een paar keer ter sprake, dat het goed was als een bibliotheek laat zien dat het geen grijs, onpersoonlijk gebouw is, maar dat er echte mensen werken. Een persoonlijke noot in de communicatie. Als je nu op de website kijkt, staat vrijwel nergens een naam bij, laat staan dat iemands persoonlijkheid eruit spreekt.
Het zou leuk en heel goed zijn, als we een weblog hadden waarop bibliotheek-medewerkers (bijvoorbeeld: informatiespecialisten, bibliotheekspecialisten, product managers) onder hun eigen naam, liefst ook met foto erbij, nieuws brengen. Een informatiespecialist kan bijvoorbeeld een nieuwe database aankondigen, en dan niet heel kaal "vanaf 1 januari hebben we toegang tot database X", maar
Het lijkt mij het beste om als bibliotheek één weblog te hebben waaraan een groep medewerkers meewerkt, en niet een eigen weblog voor iedere medewerker. Als er meer mensen aan werken, is het makkelijker om regelmatig (liefst dagelijks) een nieuw bericht te plaatsten. Je kunt dat enigszins plannen: er zijn best berichten te bedenken (tips en tricks voor zoeken, bijvoorbeeld) die je van tevoren zou kunnen schrijven, zodat er altijd wat voorraad is. Je krijgt ook een afwisselender weblog: verschillende mensen die vanuit verschillende oogpunten in verschillende stijlen over verschillende onderwerpen schrijven. Ik vind dat een groot voordeel! Een weblog van een enkele schrijver kan geweldig zijn, als de schrijver goed is en vaak interessante dingen te melden heeft. Maar laten we er voorlopig vanuit gaan, dat wij geen ster-schrijvers zijn en bovendien ook veel andere dingen te doen hebben. Af en toe een aardig stukje is te doen; dagelijks iets enorm interessants is voor de meesten van ons niet te doen. Bovendien zadel je de klant dan op met een nieuwe informatie-overload: Library-weblogs, en dat kan de bedoeling toch niet zijn...
Iets anders is Twitter. Ik doe daar niet aan (komt misschien nog, want ik zag dat het bij het volgende Discover Anything-blok aan de orde komt...), maar ik weet dat sommige collega's wel twitteren en op die manier allerlei nieuws op een snelle en directe manier verspreiden. Op de RTL nieuws site staat rechtsonderaan (even scrollen, ben ik bang...) een leuk voorbeeld van hoe Twitter gebruikt kan worden: een boxje met de titel "Onze verslaggevers en redacteuren op Twitter" waarin tweets van RTL-medewerkers verzameld getoond worden. Je kunt doorklikken naar de twitter-pagina van zo'n medewerker en hem/haar gaan volgen, maar zelfs als niet-twitteraar kun je gewoon de laatste nieuwe tweets lezen en op die manier op de hoogte blijven. Ik vind dit voorbeeld zo goed, omdat het zowel twitteraars als niet-twitteraars bedient! Verzamelde tweets van TU Delft Library-medewerkers op de Library website? Waarom niet!
Overigens geldt bij veel van dit soort toepassingen wel, dat medewerkers enige vrijheid moeten hebben bij wat ze bloggen of twitteren. Als er een enorme goedkeurings-procedure aanhangt, werkt het niet. Je moet er als organisatie op vertrouwen dat medewerkers geen ongepaste berichten de wereld insturen. Eventuele foutjes moet je gewoon publiekelijk herstellen: "Ik heb per ongeluk gemeld dat ..., maar dat blijkt niet het geval te zijn. Excuses voor de verwarring!", en medewerkers die echt ongepaste berichten verspreiden kun je daar natuurlijk altijd op aanspreken. Tenslotte is ook voor de organisatie duidelijk wie wat geschreven heeft! Ik denk zelf, dat je hier niet al te krampachtig over moet doen: Library-medewerkers hebben over het algemeen echt het beste met de Library voor, en als ze een keer onbedoeld een foutje maken, is dat echt niet meteen een ramp.
Ik kende veel Web 2.0 toepassingen in ieder geval al van naam, en sommige had ik ook al echt uitgeprobeerd. Ik heb tijdens de klantendag in 2008 een workshop over RSS gegeven en Karin Clavel gaf tijdens diezelfde klantendag een workshop over tagging (o.a. in Flickr, LibraryThing, delicious). Ik weet dus wat het is en hoe het werkt, maar gebruik het in mijn dagelijkse praktijk nauwelijks. Ik ga nog steeds liever af en toe bij een (nieuws)website langs, dan dat ik korte berichtjes in een RSS-reader zie: de RSS-berichtjes zijn saai en nodigen niet uit tot verder kijken, terwijl een homepage dat vaak wel doet.
Toch zie ik zeker toepassingen voor onze organisatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze website, dan zie je een statische en, als ik eerlijk ben, saaie homepage. Bovenaan wat nieuwsberichten en rechts wat banners, maar verder allemaal menu's en lijstjes die steeds hetzelfde blijven. Zelfs de nieuwsberichten zijn vrij saai: ze komen van een Organisatie (niet van een persoon) en zijn heel keurig geformuleerd. Niemand geeft een mening, niemand is enthousiast: het is allemaal feitelijke informatie.
Tijdens UGameULearn kwam een paar keer ter sprake, dat het goed was als een bibliotheek laat zien dat het geen grijs, onpersoonlijk gebouw is, maar dat er echte mensen werken. Een persoonlijke noot in de communicatie. Als je nu op de website kijkt, staat vrijwel nergens een naam bij, laat staan dat iemands persoonlijkheid eruit spreekt.
Het zou leuk en heel goed zijn, als we een weblog hadden waarop bibliotheek-medewerkers (bijvoorbeeld: informatiespecialisten, bibliotheekspecialisten, product managers) onder hun eigen naam, liefst ook met foto erbij, nieuws brengen. Een informatiespecialist kan bijvoorbeeld een nieuwe database aankondigen, en dan niet heel kaal "vanaf 1 januari hebben we toegang tot database X", maar
We hebben nu X, waarmee we eindelijk dit soort informatie beschikbaar hebben, wat vooral van belang is voor studenten van deze faculteit of voor iedereen die zich bezighoudt met dit onderwerp. Het bijzondere aan deze bron is, dat je er kunt zoeken op ..., zodat je sneller vindt wat je nodig hebt. Als je precies wilt weten hoe dat moet, kun je deze online instructie (link) bekijken, want die is heel goed en volledig. Verder kun je natuurlijk altijd bij ons (Library) terecht met vragen en opmerkingen."Het is goed als uit dit soort berichtjes een soort enthousiasme spreekt, en als de schrijver echt uit eigen ervaring spreekt en niet alleen een stukje persbericht van een producent overgenomen heeft. Lezers zien van wie een dergelijk bericht afkomstig is en kunnen, als ze dat willen, reageren. Het is persoonlijker en daardoor interessanter. Op een dergelijk weblog moet natuurlijk RSS aangeboden worden: klanten kunnen zich dan abonneren op alle berichten, berichten voor studenten, berichten voor medewerkers, berichten voor een bepaalde faculteit, of combinaties daarvan.
Het lijkt mij het beste om als bibliotheek één weblog te hebben waaraan een groep medewerkers meewerkt, en niet een eigen weblog voor iedere medewerker. Als er meer mensen aan werken, is het makkelijker om regelmatig (liefst dagelijks) een nieuw bericht te plaatsten. Je kunt dat enigszins plannen: er zijn best berichten te bedenken (tips en tricks voor zoeken, bijvoorbeeld) die je van tevoren zou kunnen schrijven, zodat er altijd wat voorraad is. Je krijgt ook een afwisselender weblog: verschillende mensen die vanuit verschillende oogpunten in verschillende stijlen over verschillende onderwerpen schrijven. Ik vind dat een groot voordeel! Een weblog van een enkele schrijver kan geweldig zijn, als de schrijver goed is en vaak interessante dingen te melden heeft. Maar laten we er voorlopig vanuit gaan, dat wij geen ster-schrijvers zijn en bovendien ook veel andere dingen te doen hebben. Af en toe een aardig stukje is te doen; dagelijks iets enorm interessants is voor de meesten van ons niet te doen. Bovendien zadel je de klant dan op met een nieuwe informatie-overload: Library-weblogs, en dat kan de bedoeling toch niet zijn...
Iets anders is Twitter. Ik doe daar niet aan (komt misschien nog, want ik zag dat het bij het volgende Discover Anything-blok aan de orde komt...), maar ik weet dat sommige collega's wel twitteren en op die manier allerlei nieuws op een snelle en directe manier verspreiden. Op de RTL nieuws site staat rechtsonderaan (even scrollen, ben ik bang...) een leuk voorbeeld van hoe Twitter gebruikt kan worden: een boxje met de titel "Onze verslaggevers en redacteuren op Twitter" waarin tweets van RTL-medewerkers verzameld getoond worden. Je kunt doorklikken naar de twitter-pagina van zo'n medewerker en hem/haar gaan volgen, maar zelfs als niet-twitteraar kun je gewoon de laatste nieuwe tweets lezen en op die manier op de hoogte blijven. Ik vind dit voorbeeld zo goed, omdat het zowel twitteraars als niet-twitteraars bedient! Verzamelde tweets van TU Delft Library-medewerkers op de Library website? Waarom niet!
Overigens geldt bij veel van dit soort toepassingen wel, dat medewerkers enige vrijheid moeten hebben bij wat ze bloggen of twitteren. Als er een enorme goedkeurings-procedure aanhangt, werkt het niet. Je moet er als organisatie op vertrouwen dat medewerkers geen ongepaste berichten de wereld insturen. Eventuele foutjes moet je gewoon publiekelijk herstellen: "Ik heb per ongeluk gemeld dat ..., maar dat blijkt niet het geval te zijn. Excuses voor de verwarring!", en medewerkers die echt ongepaste berichten verspreiden kun je daar natuurlijk altijd op aanspreken. Tenslotte is ook voor de organisatie duidelijk wie wat geschreven heeft! Ik denk zelf, dat je hier niet al te krampachtig over moet doen: Library-medewerkers hebben over het algemeen echt het beste met de Library voor, en als ze een keer onbedoeld een foutje maken, is dat echt niet meteen een ramp.
maandag 17 mei 2010
#9, #10: de route van een fietstocht in Google Maps
Na al het werk vind ik het eindresultaat wel leuk. Ik kan me voorstellen dat het heel leuk is om iets dergelijks te maken als je een spannende rondtocht door een land of een paar landen gemaakt hebt.
Voor de TU Delft Library zie ik niet veel toepassingen. Een routebeschrijving vanaf het station en/of vanaf de snelweg, misschien, maar dat zijn echt eenmalige dingen.
#2, #3 weblog "opgeleukt"
Ik heb mijn weblog "opgeleukt" met behulp van Blogger in Draft. Als je daar inlogt en het als standaard dashboard kiest, kun je via de optie Ontwerpen veel meer zelf bepalen hoe je weblog eruit ziet.
Bij de standaard Blogger kun je een sjabloon kiezen, en dan eventueel nog wat lettertypes en kleuren kiezen, maar bij Blogger in Draft kun je bijvoorbeeld ook zelf de indeling kiezen (aantal kolommen, breedte) en een achtergrond-afbeelding. Daarnaast kun je dan nog steeds, en veel gedetaileerder, kleuren van titels, teksten, links, enzovoort uitkiezen. Kortom, je kunt je helemaal uitleven!
Ik wilde heel graag een derde kolom voor al mijn gadgets, en die heb ik nu. Ik heb ook meteen een nieuwe achtergrond gekozen, maar ik moet nog even afwachten hoe die bevalt. Het is een vrij drukke achtergrond, dus misschien gaat dat me erg irriteren. Maar dan kan ik natuurlijk altijd een veel rustiger foto kiezen, want die zijn er (gelukkig!) ook.
Bij de standaard Blogger kun je een sjabloon kiezen, en dan eventueel nog wat lettertypes en kleuren kiezen, maar bij Blogger in Draft kun je bijvoorbeeld ook zelf de indeling kiezen (aantal kolommen, breedte) en een achtergrond-afbeelding. Daarnaast kun je dan nog steeds, en veel gedetaileerder, kleuren van titels, teksten, links, enzovoort uitkiezen. Kortom, je kunt je helemaal uitleven!
Ik wilde heel graag een derde kolom voor al mijn gadgets, en die heb ik nu. Ik heb ook meteen een nieuwe achtergrond gekozen, maar ik moet nog even afwachten hoe die bevalt. Het is een vrij drukke achtergrond, dus misschien gaat dat me erg irriteren. Maar dan kan ik natuurlijk altijd een veel rustiger foto kiezen, want die zijn er (gelukkig!) ook.
vrijdag 14 mei 2010
#7, #10: mijn naam in foto's
Nog een voorbeeldje van Flickr, gemaakt met Flickr Spell: mijn naam in foto's:
Je kunt per letter doorklikken tot je een mooie of leuke hebt gevonden, dus je kunt hier uren mee bezig zijn...
Probleem met Flickr Spell: de rechten van de gebruikte foto's. Er staat hoe dan ook geen naamsvermelding bij (wel via de foto een link naar de oorspronkelijke Flickr-pagina; misschien is dat voldoende?), maar het is zelfs mogelijk dat een foto "all rights reserved" is, zodat je hem helemaal niet mag gebruiken. Flickr Spell biedt je dus iets aan om te gebruiken wat eigenlijk niet gebruikt mag worden.
In de eerste versie van mijn naam hadden de I, de C en de E "all rights reserved", dus die heb ik vervangen. Voor naamsvermelding: doorklikken op iedere letter!
Je kunt per letter doorklikken tot je een mooie of leuke hebt gevonden, dus je kunt hier uren mee bezig zijn...
Probleem met Flickr Spell: de rechten van de gebruikte foto's. Er staat hoe dan ook geen naamsvermelding bij (wel via de foto een link naar de oorspronkelijke Flickr-pagina; misschien is dat voldoende?), maar het is zelfs mogelijk dat een foto "all rights reserved" is, zodat je hem helemaal niet mag gebruiken. Flickr Spell biedt je dus iets aan om te gebruiken wat eigenlijk niet gebruikt mag worden.
In de eerste versie van mijn naam hadden de I, de C en de E "all rights reserved", dus die heb ik vervangen. Voor naamsvermelding: doorklikken op iedere letter!
#7, #9, #10: foto's op de kaart
Ik heb nog even verder gewerkt aan mijn foto's op Flickr en ze op de kaart gezet. Op deze kaart kan iedereen zien waar de foto's precies (of zo precies als ik me kon herinneren) genomen zijn. De kaart is ook meteen een voorbeeld van een mashup en van geotagging, want het combineert foto's met een kaart.
dinsdag 11 mei 2010
#13: Google Docs
Leuk om Google Docs een keer uit te proberen. Ik vond het makkelijk om een bestaand document te uploaden, om een nieuw document aan te maken, om iemand uit te nodigen om mee te werken en om zo'n uitnodiging te accepteren, dus met de gebruiksvriendelijkheid zit het wel goed. Het was tijdens de Blok 3-bijeenkomst grappig om te zien hoe iedereen tegelijk in hetzelfde document zat te wijzigen. Dat is op zich misschien mogelijk, maar niet aan te bevelen, want het werd erg chaotisch. Niemand kon meer zien wat nu de laatste versie van het document was!
Voegt Google Docs voor ons op dit moment veel toe? Volgens mij alleen als je regelmatig aan documenten samen wilt werken met mensen die niet bij onze netwerkschijven en wiki's kunnen, en dat doe ik zelf eigenlijk niet. Wij kunnen al vanaf thuis bij ons netwerk, dus daar hebben we Google Docs niet voor nodig.
Voor het voortgangsdocument van deze cursus is Google Docs trouwens wel erg handig!
Voegt Google Docs voor ons op dit moment veel toe? Volgens mij alleen als je regelmatig aan documenten samen wilt werken met mensen die niet bij onze netwerkschijven en wiki's kunnen, en dat doe ik zelf eigenlijk niet. Wij kunnen al vanaf thuis bij ons netwerk, dus daar hebben we Google Docs niet voor nodig.
Voor het voortgangsdocument van deze cursus is Google Docs trouwens wel erg handig!
#12: wiki's
Wiki's zijn voor ons niet nieuw. We hebben met het team informatiespecialisten een wiki (sorry externen: alleen toegankelijk voor TU Delft Library medewerkers) waarin we (voorzichtig begonnen zijn met) online samenwerken. Het gaat nog niet allemaal perfect, maar we hebben kort geleden via onze wiki bijvoorbeeld input van alle informatiespecialisten voor het project Nieuwe Website verzameld, en dat werkte erg goed.
Voordelen waren bijvoorbeeld:
Wij krijgen als team vaker vragen waar we met z'n allen op moeten reageren, en dat is via de wiki beter te organiseren dan via de mail. Voor samenwerking binnen het team zie ik dus zeker mogelijkheden. Andere toepassingen zie ik nog niet goed, maar wie weet komt dat nog.
Voordelen waren bijvoorbeeld:
- dat iedereen input toe kon voegen op een moment dat hem of haar goed uitkwam. Er was geen tijd om bij elkaar te komen, maar zo kon iedereen toch een bijdrage leveren.
- dat iedereen elkaars commentaar kon lezen en doorgaan waar de vorige schrijver gebleven was. We hoefden geen punten meer te noemen die al gemaakt waren.
- dat niemand aan het einde alle commentaren bijeen hoefde te rapen en er een geheel van te maken: het document (of liever gezegd: de link) kon zo door naar de projectleider.
Wij krijgen als team vaker vragen waar we met z'n allen op moeten reageren, en dat is via de wiki beter te organiseren dan via de mail. Voor samenwerking binnen het team zie ik dus zeker mogelijkheden. Andere toepassingen zie ik nog niet goed, maar wie weet komt dat nog.
maandag 10 mei 2010
#7: diavoorstelling van eigen foto's vanuit Flickr
En nu ik toch bezig ben met Flickr: hier is een diavoorstelling van een paar van mijn eigen foto's uit Rome:
Het zijn maar acht foto's, maar ik vind het zelf erg leuk!
Het zijn maar acht foto's, maar ik vind het zelf erg leuk!
#8: Creative Commons
Deze foto heb ik op Flickr gevonden. De Creative Commons licentie is: "Naamsvermelding, niet-commercieel", dus ik mag hem gebruiken als ik er maar bij zet wie hem gemaakt heeft.
Omdat ik deze foto hier neergezet heb via de "blog this"-optie in Flickr, staat de naam van de fotograaf er automatisch bij en kun je via dubbelklikken op de foto of het onderschrift ook automatisch doorlinken naar de Flickr-pagina van de foto. Je hoeft er zelf eigenlijk niets meer aan te doen!
Wij zijn bij TU Delft Library vaak bezig met auteursrecht, en het is dan ook belangrijk dat we er zelf op letten dat we de rechten van alles wat we gebruiken op onze websites goed regelen. Creative Commons-licenties bieden veel mogelijkheden om werk van anderen te gebruiken zonder eerst contact met de maker (fotograaf, schrijver) op te nemen. Bij het werk staat precies vermeld wat wel en wat niet mag, en zolang je je daaraan houdt, kun je je gang gaan. De maker vertrouwt erop dat je je aan de regels houdt, en het is een kwestie van fatsoen om dat dan ook te doen!
Omdat ik deze foto hier neergezet heb via de "blog this"-optie in Flickr, staat de naam van de fotograaf er automatisch bij en kun je via dubbelklikken op de foto of het onderschrift ook automatisch doorlinken naar de Flickr-pagina van de foto. Je hoeft er zelf eigenlijk niets meer aan te doen!
Wij zijn bij TU Delft Library vaak bezig met auteursrecht, en het is dan ook belangrijk dat we er zelf op letten dat we de rechten van alles wat we gebruiken op onze websites goed regelen. Creative Commons-licenties bieden veel mogelijkheden om werk van anderen te gebruiken zonder eerst contact met de maker (fotograaf, schrijver) op te nemen. Bij het werk staat precies vermeld wat wel en wat niet mag, en zolang je je daaraan houdt, kun je je gang gaan. De maker vertrouwt erop dat je je aan de regels houdt, en het is een kwestie van fatsoen om dat dan ook te doen!
Maak een "echte Warhol" van je eigen pasfoto!
In het begin heb ik geen foto van mezelf op mijn blog gezet, omdat ik dat een beetje "eng" vond. Niet dat ik nou wist wat er eng aan was, maar ik had er geen goed gevoel bij. Toen zag ik pas op televisie een documentaire over Andy Warhol, waar even tussendoor een website genoemd werd waar je van je eigen pasfoto een Warhol-achtig kunstwerk kunt maken. Heel gemakkelijk, en het resultaat is leuk! Je kunt 9 verschillende kleurcombinaties krijgen, zoals in het plaatje bij dit bericht, of één combinatie per keer, zoals in de foto in mijn profiel. Het voordeel is, dat je in deze foto's tegelijk wel en niet herkenbaar bent! Ik heb de foto in mijn profiel ook gebruikt voor mijn "Buddy Icon" op Flickr.
#7: foto's / Flickr
Eerst een bekentenis: ik heb geen digitale camera en zelfs geen mobieltje waarmee ik kan fotograferen (eigenlijk op het moment helemaal geen mobieltje). Het probleem "wat doe ik met mijn digitale foto's" heeft me tot nu toe dan ook niet zo bezig gehouden! Toch heb ik nu een Flickr-account aangemaakt en er acht foto's van een reisje naar Rome op gezet. De foto's heb ik indertijd met een gewone camera genomen, maar bij het afdrukken heb ik ze ook op een CD-ROM laten zetten. Nooit geweten dat ik ze nog eens op deze manier zou gebruiken!
#2, #3: weblog aangepast
Ik heb net een nieuw sjabloon voor mijn weblog gekozen, en nu staan mijn berichten in de linkerkolom en alle gadgets in de rechterkolom. Ik vind dit er mooier uitzien. Mijn profiel staat nu (toch maar) bovenaan en ik heb de zoekbox ook in de rechterkolom gezet en niet meer bovenaan de hoofdkolom. Misschien haal ik hem wel helemaal weg, want hij werkt niet! Ik krijg bij alles wat ik intype "0 resultaten". Weet iemand waar dit aan ligt? Onderaan de rechterkolom staat nu een gadget voor volgers. Helaas nog leeg, maar je weet nooit...
Voor wat ontspanning tussendoor en om uit te proberen hoe je zoiets aanpakt, heb ik ook een Dilbert-gadget op mijn blog gezet. Altijd leuk!
Voor wat ontspanning tussendoor en om uit te proberen hoe je zoiets aanpakt, heb ik ook een Dilbert-gadget op mijn blog gezet. Altijd leuk!
zondag 9 mei 2010
#6: Social Bookmarking / Delicious
Mijn username bij Delicious is np23dingen, voor het geval iemand mij wil vinden... Niet dat dat enorm nuttig is, want ik heb tot nu toe alleen de drie "voorgeschreven" websites toegevoegd (zie opdrachten Blok 1).
Ik heb een hele lijst Favorieten in mijn browser staan, en die zou ik natuurlijk allemaal in Delicious kunnen zetten, want dan kan ik er altijd en overal bij. Tot nu toe heb ik daar geen behoefte aan gehad: ik heb op mijn werk een set favorieten en thuis ook. Sommige sites staan in beide lijsten, sommige zijn alleen "werk" of "privé", en tot nu toe voldoet dit prima. Ik kan me wel voorstellen dat (bijvoorbeeld) Delicious nuttiger wordt als we vaker thuis zouden werken, dus misschien komt dat binnenkort, in het kader van het Nieuwe Werken.
Een andere reden om bookmarks in Delicious te zetten, is om ze te delen met anderen. Ik doe dat nu niet. Misschien ben ik te egoïstisch en heb ik geen zin om extra werk te doen om mijn favorieten aan anderen door te geven, of misschien ben ik te bescheiden en kan ik me niet voorstellen dat iemand op mijn favorieten zit te wachten. Of misschien van allebei een beetje?
Ik heb een hele lijst Favorieten in mijn browser staan, en die zou ik natuurlijk allemaal in Delicious kunnen zetten, want dan kan ik er altijd en overal bij. Tot nu toe heb ik daar geen behoefte aan gehad: ik heb op mijn werk een set favorieten en thuis ook. Sommige sites staan in beide lijsten, sommige zijn alleen "werk" of "privé", en tot nu toe voldoet dit prima. Ik kan me wel voorstellen dat (bijvoorbeeld) Delicious nuttiger wordt als we vaker thuis zouden werken, dus misschien komt dat binnenkort, in het kader van het Nieuwe Werken.
Een andere reden om bookmarks in Delicious te zetten, is om ze te delen met anderen. Ik doe dat nu niet. Misschien ben ik te egoïstisch en heb ik geen zin om extra werk te doen om mijn favorieten aan anderen door te geven, of misschien ben ik te bescheiden en kan ik me niet voorstellen dat iemand op mijn favorieten zit te wachten. Of misschien van allebei een beetje?
#2, #3: wat kan een weblog betekenen voor TU Delft Library?
Bij Ding #4 kwam ik een verwijzing tegen naar de nlbiblioblogs wiki. Ik heb daar vooral gekeken naar de blogs onder het kopje Universiteiten op de pagina bibliotheekblogs. Bij sommige universiteitsbibliotheken staat een lange lijst blogs van individuele medewerkers. Die kunnen heel interessant zijn, maar het lijkt mij persoonlijk een enorme opgave om in mijn eentje een blog voor mijn vakgebied bij te houden. Wanneer moet ik dat doen? En bovendien: hoe kom ik steeds weer aan "inspiratie" voor een nieuw bericht? Want als er niet heel regelmatig (minimaal eens per week, denk ik) iets nieuws verschijnt, is zo'n blog nogal doods en zal vrijwel niemand het lezen.
Bij de universiteit van Maastricht kwam ik een enkel weblog tegen: Library Wall. Hier worden door verschillende medewerkers berichten op gezet, steeds onder hun eigen naam. Dit heeft volgens mij een aantal voordelen:
een weblog lijkt me gemakkelijker vol te houden als het niet van één persoon afhangt (ook van belang als medewerkers bij de bibliotheek weggaan!).
het geeft de UB een "gezicht": het gaat niet om een anonieme organisatie, maar om een groep echte mensen die interessant nieuws met hun klanten delen.
medewerkers kunnen ieder vanuit hun eigen werkplek en ervaring hun eigen berichten plaatsen: ze geven geen van allen het hele overzicht, maar alle berichten en invalshoeken bij elkaar vormen wel een volledig beeld.
Wel jammer dat de link van de website van de UB Maastricht naar het weblog niet zo duidelijk is: er staat in de linkerkolom een tekstlinkje "Open the Library Wall". Als bezoeker moet je dan wel weten wat de "Library Wall" is en dat er wellicht nuttig of interessant nieuws te vinden is. Ik vermoed dat de meeste bezoekers van de website de link niet zien of over zullen slaan. Ik heb de link naar de Library Wall in het plaatje hieronder omcirkeld:
Het weblog zou van mij prominenter op de bibliotheek-website mogen staan (bijvoorbeeld met titels/fragmenten van de laatste nieuwe berichten) en ik zou een duidelijker naam proberen te verzinnen, maar alles bij elkaar vind ik de Maastrichtse Library Wall een goed voorbeeld van het inzetten van een weblog binnen een universiteitsbibliotheek.
Bij de universiteit van Maastricht kwam ik een enkel weblog tegen: Library Wall. Hier worden door verschillende medewerkers berichten op gezet, steeds onder hun eigen naam. Dit heeft volgens mij een aantal voordelen:
Wel jammer dat de link van de website van de UB Maastricht naar het weblog niet zo duidelijk is: er staat in de linkerkolom een tekstlinkje "Open the Library Wall". Als bezoeker moet je dan wel weten wat de "Library Wall" is en dat er wellicht nuttig of interessant nieuws te vinden is. Ik vermoed dat de meeste bezoekers van de website de link niet zien of over zullen slaan. Ik heb de link naar de Library Wall in het plaatje hieronder omcirkeld:
Het weblog zou van mij prominenter op de bibliotheek-website mogen staan (bijvoorbeeld met titels/fragmenten van de laatste nieuwe berichten) en ik zou een duidelijker naam proberen te verzinnen, maar alles bij elkaar vind ik de Maastrichtse Library Wall een goed voorbeeld van het inzetten van een weblog binnen een universiteitsbibliotheek.
vrijdag 7 mei 2010
#4, #5: RSS
Ik was al begonnen met Google Reader voor mijn RSS-feeds, en ik had daar een heleboel feeds in gezet (o.a. alle feeds van mijn mede-cursisten, via het OPML-bestand op de 23-dingen site).
Mijn eerste ervaring is, dat een set met "Nieuws" feeds (o.a. BBC News, nu.nl, een paar kranten) eigenlijk nutteloos is: daar komen zoveel berichten op, dat je ze gewoon niet bij kunt houden. Het kost minder tijd om iedere dag even op de website te kijken en de belangrijkste berichten op de startpagina te lezen.
Ik ben vandaag wat verder gegaan met Google Reader en heb een bundle gemaakt. In die bundle staan nieuwsberichten van de TU Delft, van TU Delft Library, van Delta, van OpenCourseWare en van mijn "eigen" faculteit TBM. Zelf vind ik deze bundle wel nuttig, omdat het aantal nieuwe berichten te overzien is, en ik snel even kan kijken of er een nuttig bericht bij zit.
Mijn eerste ervaring is, dat een set met "Nieuws" feeds (o.a. BBC News, nu.nl, een paar kranten) eigenlijk nutteloos is: daar komen zoveel berichten op, dat je ze gewoon niet bij kunt houden. Het kost minder tijd om iedere dag even op de website te kijken en de belangrijkste berichten op de startpagina te lezen.
Ik ben vandaag wat verder gegaan met Google Reader en heb een bundle gemaakt. In die bundle staan nieuwsberichten van de TU Delft, van TU Delft Library, van Delta, van OpenCourseWare en van mijn "eigen" faculteit TBM. Zelf vind ik deze bundle wel nuttig, omdat het aantal nieuwe berichten te overzien is, en ik snel even kan kijken of er een nuttig bericht bij zit.
#2, #3: weblog
Ik was een beetje optimistisch in mijn vorige bericht: ik had alleen de opdrachten uit het eerste prakticum af, en niet alles van het eerste blok! Nog steeds lastig dat ik de eerste bijeenkomst gemist heb…
Tot nu toe heb ik steeds geroepen dat ik geen zin had om dit soort dingen in mijn vrije tijd te doen, maar ik ben overstag: ik zit nu thuis in mijn vrije tijd aan Discover Anything te werken. Gedeeltelijk omdat ik er op mijn werk eigenlijk niet aan toe kom, maar ook omdat het best leuk is om te doen.
Ik heb net een 'blogroll' (lijst met blogs) aan mijn blog toegevoegd, waarbij ik uitgegaan ben van UGUL 2010: twee blogs van sprekers, en drie blogs van mensen die erbij aanwezig waren en erover geschreven hebben. Ze schrijven natuurlijk ook over andere dingen! Zie linkerkolom van dit blog. Ik heb het beperkt tot vijf blogs, omdat het anders al snel zo'n enorme lijst wordt en daardoor erg onoverzichtelijk. Ik heb er ook voor gekozen om geen korte inhoud van de berichten te laten zien, hoewel ik dat eigenlijk wel jammer vind.
Het indelen van een blog-pagina is nog vrij lastig: ik heb maar twee kolommen tot mijn beschikking, waarvan de rechterkolom vooral voor mijn eigen berichten bedoeld is. Daarboven heb ik een zoekbox gezet, maar meer of grotere elementen staan snel in de weg. Gadgets onderaan plaatsen heeft weinig zin, want die zijn vrijwel altijd onzichtbaar. In de linkerkolom heb ik bovenaan RSS-feeds voor mijn berichten en eventuele reacties geplaatst, daaronder nu dus een ‘blogroll’ (lijst met blogs), en daaronder een archief. Mijn eigen profiel staat daar nog onder, maar op mijn eigen laptop zie ik dat al niet meer, omdat het niet meer op het scherm staat. Niet dat iemand daar iets aan mist, want mijn profiel is (nog?) niet ingevuld. Ik ben er nog niet uit wat ik daar in zou willen zetten.
Tot nu toe heb ik steeds geroepen dat ik geen zin had om dit soort dingen in mijn vrije tijd te doen, maar ik ben overstag: ik zit nu thuis in mijn vrije tijd aan Discover Anything te werken. Gedeeltelijk omdat ik er op mijn werk eigenlijk niet aan toe kom, maar ook omdat het best leuk is om te doen.
Ik heb net een 'blogroll' (lijst met blogs) aan mijn blog toegevoegd, waarbij ik uitgegaan ben van UGUL 2010: twee blogs van sprekers, en drie blogs van mensen die erbij aanwezig waren en erover geschreven hebben. Ze schrijven natuurlijk ook over andere dingen! Zie linkerkolom van dit blog. Ik heb het beperkt tot vijf blogs, omdat het anders al snel zo'n enorme lijst wordt en daardoor erg onoverzichtelijk. Ik heb er ook voor gekozen om geen korte inhoud van de berichten te laten zien, hoewel ik dat eigenlijk wel jammer vind.
Het indelen van een blog-pagina is nog vrij lastig: ik heb maar twee kolommen tot mijn beschikking, waarvan de rechterkolom vooral voor mijn eigen berichten bedoeld is. Daarboven heb ik een zoekbox gezet, maar meer of grotere elementen staan snel in de weg. Gadgets onderaan plaatsen heeft weinig zin, want die zijn vrijwel altijd onzichtbaar. In de linkerkolom heb ik bovenaan RSS-feeds voor mijn berichten en eventuele reacties geplaatst, daaronder nu dus een ‘blogroll’ (lijst met blogs), en daaronder een archief. Mijn eigen profiel staat daar nog onder, maar op mijn eigen laptop zie ik dat al niet meer, omdat het niet meer op het scherm staat. Niet dat iemand daar iets aan mist, want mijn profiel is (nog?) niet ingevuld. Ik ben er nog niet uit wat ik daar in zou willen zetten.
dinsdag 4 mei 2010
Eindelijk weer eens tijd!
Vandaag eindelijk weer een keer tijd voor Discover Anything. Ik heb nu alle opdrachten van het eerste blok af. Hopelijk volgende week blok 2, net voordat we met blok 3 aan de gang gaan!
Voorlopig heb ik vooral heel veel accounts aangemaakt: dat is meteen ook wel een nadeel. Ik zag wel al oplossingen voor de vele wachtwoorden, maar ik vind het toch een heel gedoe. Zal wel aan mij liggen.
Verder heb ik een heleboel RSS-abonnementen in Google Reader gezet en de drie opgegeven websites aan delicious toegevoegd (met een wijziging: ik heb de pagina van mijn "eigen" faculteit genomen i.p.v. IO). Nu moet ik volgende week maandag eerst maar eens zien of ik door de stapel nieuwe berichten in Google Reader heen kan komen, want dat is al een dagtaak op zich. Hoe gaan anderen daarmee om?
Nu sluit ik snel af, want over minder dan tien minuten gaat het gebouw dicht. Lekker een paar dagen vrij, en dan volgende week weer verder.
Voorlopig heb ik vooral heel veel accounts aangemaakt: dat is meteen ook wel een nadeel. Ik zag wel al oplossingen voor de vele wachtwoorden, maar ik vind het toch een heel gedoe. Zal wel aan mij liggen.
Verder heb ik een heleboel RSS-abonnementen in Google Reader gezet en de drie opgegeven websites aan delicious toegevoegd (met een wijziging: ik heb de pagina van mijn "eigen" faculteit genomen i.p.v. IO). Nu moet ik volgende week maandag eerst maar eens zien of ik door de stapel nieuwe berichten in Google Reader heen kan komen, want dat is al een dagtaak op zich. Hoe gaan anderen daarmee om?
Nu sluit ik snel af, want over minder dan tien minuten gaat het gebouw dicht. Lekker een paar dagen vrij, en dan volgende week weer verder.
woensdag 7 april 2010
Begonnen met Discover Anything
Ik heb vanwege mijn vakantie de eerste bijeenkomst gemist, maar ben nu toch ook begonnen met Discover Anything. Beter laat dan nooit?
Abonneren op:
Posts (Atom)