Ik had eigenlijk altijd het idee dat thuiswerken niets voor mij was. Ik houd werk en privé altijd strikt gescheiden en was erg bang dat die scheiding zou verdwijnen en ik daar last van zou hebben. Nu heb ik twee keer een dag thuis gewerkt, en ik moet het toegeven: het is me uitstekend bevallen.
De eerste thuiswerkdag was nog wat onwennig. Ik was vrij veel tijd kwijt aan het installeren en leren gebruiken van Citrix en het voelde een beetje als "spijbelen". De tweede thuiswerkdag was vanaf het begin al heel anders: alles was al geïnstalleerd en ik kon zo beginnen. Ik zat om 8.30 achter mijn laptop en had mijn eerste mailtje al om 8.41 verstuurd. Mijn werkdag was ongemerkt al begonnen voor ik er erg in had!
Het idee om een dag thuis te werken was dinsdagmiddag bij me opgekomen. Ik had twee grote klussen liggen waar ik nogal tegenaan zat te hikken en ik merkte maandag en dinsdag dat ik "op kantoor" heel gemakkelijk andere (op zich ook best nuttige) dingen kon vinden om mijn tijd mee te vullen. Typisch uitstelgedrag, dus. Dinsdagmiddag waren vrijwel al mijn collega's naar een themabijeenkomst, dus ik had heel geconcentreerd door kunnen werken, maar op de één of andere manier schoot ik niet op. Toen bedacht ik dat een dag thuiswerken misschien een oplossing zou kunnen zijn. En dat heeft nog gewerkt ook!
Ik heb nu eindelijk de Excel-lijst met databases die ik gekregen had, vergeleken met de databases die op onze website aangeboden worden en een volledig overzicht gemaakt. Bovendien heb ik een paar formulieren voor de nieuwe website uitgewerkt om in Typo3 uitgevoerd te worden. Allebei nogal droge kost, maar het moest wel een keer gebeuren! En thuis bleek ik eindelijk in staat om er achter elkaar aan door te werken. De databases hebben me alles bij elkaar de hele dag gekost en omdat ik toen de smaak te pakken had, heb ik 's avonds de formulieren nog afgemaakt.
Ik probeer er nu achter te komen waar het verschil in zit. Het gaat niet zozeer om het "ongestoord" werken, want dinsdagmiddag was er niemand om me te storen en op woensdag heb ik tussendoor juist een paar keer per mail en Messenger contact gehad met collega's, en dat was geen enkel probleem. Het was zelfs leuk om tussendoor even iemand te "spreken". Het verschil zit hem volgens mij in mij zelf.
Maandag en (vooral) dinsdag was ik me er eigenlijk wel van bewust dat ik een paar klussen aan het uitstellen was, met als gevolg dat ik me ging ergeren, eerst aan mezelf en vervolgens aan mijn hele omgeving. Ergernis komt de productiviteit niet ten goede... Hoe het komt, weet ik niet, maar op woensdag lukte het me wel om bij de klus te blijven waar ik mee bezig was. Misschien ligt het eraan, dat je op kantoor hoe dan ook aan het werk bent, wat je ook doet, terwijl je thuis alleen aan het werk bent, als je daadwerkelijk werkt. Anders ben je gewoon thuis. Daardoor heb ik thuis niet alleen de neiging om langer door te werken, maar vooral ook om de werkuren intensiever te gebruiken. Geen idee of dit nu aan mij ligt of iets is wat anderen ook merken.
En de scheiding tussen werk en privé? Ik had gisteren aan het eind van de middag een erg voldaan gevoel over mijn werk en ben toen overgeschakeld naar privé om te gaan koken en eten. Maar mijn laptop stond nog aan en was in de buurt, en 's avonds ben ik toch nog "even" (bleek uiteindelijk 2 1/2 uur) aan de formulieren gaan werken. Dat voelde absoluut niet als een probleem, omdat het helemaal vrijwillig was: ik had er gewoon zin in. Het is met thuiswerken lastiger om op te houden met werken, omdat je niet de scheiding hebt van de reis naar huis (hoe kort ook...). Aan de andere kant: als je alleen "op kantoor" werkt, kun je ook weleens een hele avond zitten piekeren over iets wat nog gedaan moet worden. Dat is ook een manier om werk mee naar huis te nemen! Dan is het een stuk productiever om de klus maar gewoon aan te pakken en af te maken. Niet alleen slaap je daar beter van, maar bovendien hoef je het dan de volgende dag niet meer te doen! Ik denk alleen wel, dat het dan goed is om op een ander moment overdag eens wat tijd voor jezelf te nemen, om de balans in evenwicht te houden.
Hoi Nicole, wat een prachtig verslag van je persoonlijke belevenissen! Will
BeantwoordenVerwijderenEn dat is precies de bedoeling van het nieuwe werken. je kan zelf bepalen waar en wanneer je werkt, en dat komt de productiviteit ten goede.
BeantwoordenVerwijderenHet gevoel te "spijbelen" als je thuis werkt ken ik wel (en volgens mij ook andere collega's). Vooral de eerste keren thuis voelt het ongemakkelijk en schuldig. Maar dat went wel.
Zelf vind ik het fijn om thuis te werken. In je eigen omgeving (dat is toch altijd leuker dan in een min of meer onpersoonlijke werkomgeving). Je kan er nog eens tussenuit als dat nodig is, en dan eventueel langer doorwerken. En we hebben de middelen om in contact te blijven met elkaar. Daarnaast blijft het natuurlijk prima om ook naar "kantoor" te gaan en iedereen te zien. Wat mij in ieder geval bevalt is de flexibiliteit, het gebruik kunnen maken van verschillende mogelijkheden.
Ben benieuwd waar het allemaal naar toe gaat.
Het spijbelgevoel herken ik ook Nicole!
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk ben je productiever als je lekker in je vel zit waar je dan ook bent. En kom je niet in de "flow" dan is dat ook niet erg. Er is altijd wel iets te doen om die tijd door te komen toch?(overvolle mailbox of wasmand)